RSS

Daily Archives: 01/12/2012

Video

Ευρυδίκη (στίχοι τραγουδιού)

Το μήλο στον Αδάμ δίνει ο Ορφέας
–μαράζι η κουβέντα της παρέας–
και κόβει εισιτήριο για τον Άδη
το μήλο δαγκωμένο αμανάτι.
Κοκάλωσε η ψυχή μες στα σκοτάδια
κι αλάτι η Ευρυδίκη δίχως χάδια

Βακχεία της καρδιάς η ιστορία
νερώνει το κρασί σου μ’ εξουσία
κι ο Άδης που απλώνει τα σεντόνια
την Ευρυδίκη θάβει μες στα χιόνια

Στα Σόδομα, στα Γόμορρα, στον Άδη
παράδεισος κρυφός, πληγή που στάζει
τα “πάντα ρει” μα, αν το φοβάσαι,
πίσω κοιτάς, με το μυαλό πλανάσαι.
Στα κούφια λόγια φίδι, αθανασία
κι ο έρωτας σταυρός στα μαυσωλεία

Βακχεία της καρδιάς η ιστορία
νερώνει το κρασί σου μ’ εξουσία
κι ο Άδης που απλώνει τα σεντόνια
την Ευρυδίκη θάβει μες στα χιόνια

Αθήνα 1999

 

Tags: , , , ,

Image

Πλάνεμα (στίχοι τραγουδιού)

Πλάνεμα (στίχοι τραγουδιού)

Με κεράσι στο στόμα
και πίκρα στο σώμα
το κορμί σου γητεύω
στο πλάνεμα παιχνίδι σου
παράδοση γυρεύω

Τραμπάλα, τραμπαλίζομαι
στο διχασμό λικνίζομαι
τι νέα μου ανατέλλεις
όταν το σκας και φεύγεις;

Κι όμως δε φταις εσύ
που έταξες το βλέμμα σου
στην άλλη τη σκηνή,
εγώ σημαίνω πανικό
σ’ ό,τι φαντάζει αληθινό.

Με φόντο στο ψέμα
και πάγο στο αίμα
ρυθμικά ανασαίνω
στο πλάνεμα παιχνίδι σου
το θάνατο πεθαίνω

Τραμπάλα, τραμπαλίζομαι
μες στο κενό ζαλίζομαι
τα κύτταρά μου πώς σκορπάς
στα ξαφνικά όταν σιωπάς

Κι όμως δε φταις εσύ
που έταξες το βλέμμα σου
στην άλλη τη σκηνή,
εγώ σημαίνω πανικό
σ’ ό,τι φαντάζει αληθινό.

Αθήνα 1999

Πίνακας: Fred Wessel

 

Tags: , , , , ,

Image

Η ασπιρίνη (στίχοι τραγουδιού)

Η ασπιρίνη (στίχοι τραγουδιού)

Στη γλώσσα την κακιά αναμετράει τη ζημιά
αμπάριζα στη φόρα της αρπάζει δυο φιλιά
ξεπέσανε κι οι ώρες τα μαζέψανε πνιχτά
πώς είναι να κρατάς μια σταυρωμένη πεθυμιά;

Αχ, ασπιρίνη, εν ειρήνη, στρογγυλή αυγή
εν οίδα, ότι τα ’χασα με μια ψυχή γυμνή
πορεία κυκλική, αχ ασπιρίνη, πάλι ζει
τ’ ανάθεμα που λιώνει στη λευκή ανακωχή

Σφηνώνει στο λαιμό και χαστουκίζει το λυγμό
μια στο καρφί και μια στο πέταλο, φωνή χτυπώ
φοβάται, κλαψουρίζει και μαρσάρει στο γκρεμό
το ένζυμο το φταίξιμο το παίρνει για εχθρό

Αχ, ασπιρίνη, εν ειρήνη, στρογγυλή αυγή
εν οίδα, ότι τα ’χασα με μια ψυχή γυμνή
πορεία κυκλική, αχ ασπιρίνη, πάλι ζει
τ’ ανάθεμα που λιώνει στη λευκή ανακωχή

Αθήνα 1999

Πίνακας: Fred Wessel

 

Tags: , , , , ,

Image

Φύσηξε ατσάλι ο αέρας (στίχοι τραγουδιού)

Φύσηξε ατσάλι ο αέρας (στίχοι τραγουδιού)

Φύσηξε ατσάλι ο αέρας
κοπήκανε οι άνθρωποι στα δυο
γίναν θεοί και δαίμονες της μέρας
κατάπιαν νηστικοί το ουρλιαχτό

Για χάρη τους τα λοίσθια θα πνέω
χαμίνι του καπνού όρκους θα πλέω
κι όταν τους Ταύρους ασημώσω σαν Νεφέλη
μες στην παλάμη σας θα σκύψω για το μέλι

Μαντίλι πορφυρό πρώτ’ άφησαν
κοπίδι στο λαιμό μου χάρισαν
ξέφτι έρωτα, στολίδι να φορώ
να ξεγελιέμαι πάνω στο βωμό

Για χάρη τους τα λοίσθια θα πνέω
χαμίνι του καπνού όρκους θα πλέω
κι όταν τους Ταύρους ασημώσω σαν Νεφέλη
μες στην παλάμη σας θα σκύψω για το μέλι

Αθήνα 1999

Πίνακας: Fred Wessel

 
Image

Η Σταχτοπούτα (στίχοι τραγουδιού)

Η Σταχτοπούτα (στίχοι τραγουδιού)

Απ’ την αρχή να μιληθώ στο χρόνο προσπαθώ
μα πάλι οι λέξεις επισκέπτες που μεθώ
Στις δώδεκα το πώς και το γιατί αμπαλάρω
και στο κορμί τα ίχνη σου ρωτάω.

Την πρόφαση γι’ απόφαση
φοράω μενταγιόν
η Σταχτοπούτα των καιρών
μα αλλού θέλω να πάω

Σε μπλε βελούδο σιγοντάρω δυο γαρύφαλλα
η μοναξιά φοβίζει τα αμήχανα
Στις δώδεκα χαρίζω κινήσεις λιγοστές
γλυκό νανούρισμα στ’ αλλόκοτα που θες.

Την πρόφαση γι’ απόφαση
φοράω μενταγιόν
η Σταχτοπούτα των καιρών
μα αλλού θέλω να πάω

Αθήνα 2000
Πίνακας: Fred Wessel
 

Tags: , , , , ,

Image

Πίνακας: Fred Wessel

Πίνακας: Fred Wessel

.

A two week trip that I took to Italy in 1984, had a profound and prolonged influence on my work. At that time I was involved in making a series of aquarium images. I went to Italy to view the art of the Renaissance, for it is my belief that all visual artists, especially realists, should experience and study this work firsthand. I could not have predicted the dramatic impact, both direct and indirect, that this journey of discovery would have on my ensuing work. I believe that in our search for novelty in post-modernist art making, we often lose touch with certain basics: beauty, grace, harmony and visual poetry are nowadays rarely considered important criteria in evaluating contemporary works of art.

Since the Bauhaus, the term ‘precious’ has had a negative connotation in art schools. It was a term used derisively in the 1960’s to describe work that did not adhere to the fashionably pared down kernels of conceptualism or minimalism.

But after seeing the beauty, sensitivity, harmony—the ‘preciousness’—of Italian Renaissance painting—especially the early Renaissance work of artists such as Fra Angelico, Duccio and Simone Martini—I realize that, as artists, we may have abandoned too much. The ever–changing inner light that radiates from gold leaf used judiciously on the surface of a painting, and the use of pockets of rich, intense colors that illuminate the picture’s surface impressed me deeply. It was ‘preciousness’ elevated to grand heights: semi–precious gems such as lapis lazuli, malachite, azurite, etc., were ground up, mixed with egg yolk and applied as paint pigments, producing dazzling, breathtaking colors! The surface of these colors forms a texture that sparkles and reflects light much like gold does, but in ways that are much more subtle than gold.

I look to the early Renaissance as a source of inspiration that I can use along with contemporary content and image making. I look to the Renaissance as the artists of that time looked back to early Greek and Roman art—not as a reactionary but as one who rediscovers and reapplies important but forgotten visual stimuli. ”

Fred Wessel

 

Tags: , ,