«Οι ελαφροί ας με λέγουν ελαφρόν.»
Κι οι ποιητές μπροστά από έναν άνθρωπο δεν
κρύβονται;
οι ποιητές κουβαλούν ατόφιο το βάρος
όλου του φάσματος της ανθρώπινης φαιδρότητας,
εξιλεώνονται ότι για μια στιγμή …
ακέραια και πολύτιμη
σε επαφή θα βρεθούν εντελή
με την ηθική της ιδέας καθαρότητα,
δεν σου μιλώ γι’ εκείνους
που ποιητών δόξα ζηλούν
μὴ γάρ σε θρῆνος οὑμὸς εἰς ἔχθραν βάλῃ
σου μιλώ για τους Ποιητές
που θα καούν και θα αναληφθούν
για χάριν της ιδέας, του ποιήματος, του χρέους.
Πετιῶμαι ἀπάνω. Ἡ ἀλαφρότη μου
εἶναι ἴσια με τὴ δύναμή μου.
Aυτή η ορθότης, πιθανόν, είν’ η αιτία της μομφής.
Mαττίας Μάρε
Φωτογραφία: Gjon Mili
http://www.peri-grafis.com/ergo.php?id=795