.
Μετά τη βροχή ο ήλιος καίει τα πόδια μας
Καινούργια άνθη κατέλυσαν το σπίτι και μας έβγαλαν έξω.
Είδα την ασάλευτη Άρκτο στον ουρανό
και άκουσα τη φωνή σου στο υπερατλαντικό καλώδιο.
Είσαι κάποιος που αντιστέκεται στη χρυσή έρημο.
Με κλειστά μάτια γράφουμε μια λαμπερή σκέψη.
Σύννεφα κυκλώνουν το φεγγάρι.
Είμαστε αβοήθητοι.
Κοιμάμαι στο βόμβο του νερού
Μακριά από τη σιωπή του υποβρυχίου.
Ο αέρας θερμαίνεται στις φλόγες του παλιού αερόστατου.
Διέσχισα μια πορεία πυγολαμπίδων και κατευθύνθηκα
προς την κουζίνα.
Ο καρπός της φιλίας μας;
Αχνιστό ρύζι, σκοτεινό ψάρι.
Μεγάλη συγκέντρωση σύννεφων εξαφάνισε το φεγγάρι.
Είμαστε τυφλοί.
Χαρά Σαρλικιώτη, Φανταστικοί τόποι, Εκδόσεις Τυπωθήτω, Τα ποιήματα του 2012, Κοινωνία των (δε)κάτων
Πίνακας: Rafal Olbinski
.
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 