.
Όταν τα όνειρα προσφέρουν ένα καλάθι σύννεφα
θροΐζουν στρατιές από μελαμψές πριγκίπισσες
προνομιούχοι άγγελοι –κι όμως διόλου απονήρευτοι–
με χέρια γεμάτα από ψωμί και εδέσματα
προνομιούχες υπάρξεις που ραμφίζουν τη ζωή
κι αναγεννούν απ’ την αρχή τον κόσμο
γυναίκες-πάνθηρες
φύλακες της ηδονής
όλων των ανδρών μεθύσι
γυναίκες-τελετές
των τρυφερών πελμάτων του έρωτα.
Πίνακας: Edward Cucuel
(Προδημοσίευση)
.
.
.
Μυριάδες ψυχές
μετέωρες στο σύμπαν
δέονται σκυφτά
σε γονυκλισίες που σχεδίασαν ιερατεία
για το ουράνιο το κάλεσμα
που εξαϋλώνει τη σάρκα
και την επιδερμίδα της γης
εις τους αιώνας των αιώνων.
Η φούγκα της νόησης
δέεται να συλλάβει
το νόημα από τα δακρυσμένα μάτια
τους αλαλαγμούς
των λαθών,
τη βουλιμία του θανάτου,
την έκρηξη του σύμπαντος
και την αποκάλυψη του μέλλοντος.
Φτερούγες σκόνης
αυτό το προαιώνιο σπέρμα
το αγκιστρωμένο
στο ασύλληπτο της αιωνιότητας.
Στώμεν καλώς
Στώμεν μετά φόβου.
Από τη συλλογή, Φίλοι στα άχυρα
Φωτό: Brian Day
.
.
.Όσο για μένα, που τολμώ –ο γελωτοποιός– τα τοπία της ψυχής του πρώτου και ομορφότερου φιλιού να περιγράψω… Σε χώρο ασφυκτικό, ανάμεσα σε πόδια γιγάντων κάτω από ένα αποκριάτικο τραπέζι γεννήθηκε το πρώτο το φιλί, μαζί με την απαγορευμένη αρετή του. Μετά φορέσαμε ξανά τις μάσκες και αναδυθήκαμε από της ιεράς τράπεζας το χώρο. Στη συνέχεια η πορεία μου υπήρξε άμπωτις και πλημμυρίς ψιθύρων και κραυγών, συναθροίσεις χειλιών από τις τέσσερις γωνιές του κόσμου, ώσπου κάποτε, στη μέση ηλικία, όταν η γεύση των χειλέων έγινε μόνιμα αλμυρή. Βούλιαξα στη θάλασσά τους και ναυαγός πιάστηκα από το σωτήριο το σανίδι, μα ήταν πτερύγιο καρχαρία και το υπόλοιπο ταξίδι μου η άγρια αιμορραγούσα η πορεία του, επωδός της άναρχης του έρωτα φυγής.
http://www.staxtes.com/2013/04/blog-post_11.html
Φωτό: Catrin Welz Stein
.
.
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 