Category Archives: Κωνσταντίνος Κομιανός
Κωνσταντίνος Κομιανός, Σύμπαντο μέρισμα
Στου ήλιου τη διάπαση φλόγα
Στο βουβό κλάμα των ελλείψεων
σαστισμένες προσδοκίες ικετεύουν
Κι η χασμωδία ολέθρου
Image
Σταγόνες ενδιάστατες ζωής
Όπου γη και ύδωρ σώματος
Σε ύλη διϊστάμενος ο πόθος
Κι ασυνεπής στην πίστη μου
Κωνσταντίνος Κομιανός, Γιγνώσκω τον άνεμο
Σταγόνες ενδιάστατες ζωής
στον ορίζοντα
σταλάζουν στης αφής σου το χάραμα
Όπου γη και ύδωρ σώματος
κι αναπνοής την άχνη, ένθεν
έσπευσε να ορίσει ο άνεμος
της ειρωνείας μου τον όρκο, στο νόστο της σιωπής
τ’ αγγέλιασμα, της Οριάνθης θρήνος
Σε ύλη διϊστάμενος ο πόθος
από μακριά π’ ανέμιζε
το συνειρμό μαντήλι
της έωλης, μα ευφρόσυνής μου λησμονιάς
καρπίσθηκε
των ζώντων στεναγμών την επικράτεια
Κι ασυνεπής στην πίστη μου
κράτησα στην ανάσα της
δυo αναφιλητών αντάμωμα
ζητώντας εκείνου του φιλεύσπλαχνου
βοσκού τη βλοσυρή φλογέρα
να μου θυμίζει πως θα σπαράξω την αυγή
πληρώνοντας το τίμημα
Πίνακας: Zhou Gang
.
.