Tο επίτευγμα της ορμής άγνωστο περιθώριο.
Βεβαίως και φύονται οι γκρεμοί.
Αρκεί κενό και αόρατο κάλλος.
Ξεκούμπωτο το κεφάλι, μετ’ ου πολύ, και ημίσκληρο.
Στην τραχεία όλα τα σκουριασμένα νανουρίσματα.
Η τελευταία ώρα ήταν έξαψη σπλάχνων ανάδρομων
και το σύμπαν αδιαφόρησε.
Καθότι δεν εκτιμά τις υπερβάσεις.
Κάθε ειρκτή ανοιχτή.
Θέλεις μένεις, θέλεις βγαίνεις.
Μην εξηγείς το φως σαν να’ τανε μουντζούρα