RSS

Category Archives: Νίκος Φωκάς

Nίκος Φωκάς, Το φεγγάρι κι η τρέλλα

.

Και το φεγγάρι έφερνε πάντα

Πίσω του ένα λελέκι μαύρο.

***

Πέρα για πέρα είταν φεγγάρι,

Ήσκιος κανένας δεν μπορούσε.

***

Και τότε ένα λελέκι μαύρο

Κατέβαζε ο ουρανός μπροστά μου.

***

Καθόταν μ’ ένα βλέμμα εκείνο

Σα να μη χάρηκε ποτέ του.

***

Το βλέμμα του έπαιρνα βαθειά μου

Κει που η ψυχή είναι μόνο κλάψα…

***

Ούτε ήσκιος χάμω δεν μπορούσε·

Ούτε πουλιού λαλιά στη νύχτα.

***

Μονάχα ένα λελέκι μαύρο

Μέσα στη μοναξιά μπορούσε.

***

Κι η κλάψα που απ’ τον κόσμο φεύγει

Και παρευθύς αλλάζει κόσμο.

Νίκος Φωκάς, Το φεγγάρι κι η τρέλλα, Βασίλη Βασιλικού, Η ελληνική ποίηση, ανθολογημένη από τον Ρήγα έως σήμερα

Πίνακας: Anne Siems

.

 

Tags:

Νίκος Φωκάς, Πάνω απ’ τον άταφο νεκρό

.

[…] Το ίδιο εκείνο νεανικό κι έκθαμβο στη μορφή της

Το ίδιο στόμα της το υγρό πριν να μιλήσει ακόμα·

Αν και ντυμένη ήταν γυμνή σαν μόλις ν’ αναδυθή

Καθώς φαινόταν ψεύτικο το ρούχο της στο σώμα.

***

Φορώντας πάντως ένα απλό τριμμένο πανωφόρι.

Ίσως για την περίσταση ν’ άφησε κατά μέρος

Στολίσματα, κοσμήματα, φανφάρες κι ακολούθους

Αφού έλειπε απ’ το πλάγι της κι αυτός ακόμα ο Έρως.

***

Σίγουρα δεν το έπαιρνε στα πένθη κι ήταν ίσως

Ο λόγος τώρα που ένιωθα μπροστά στα θεία της μάτια

Τόσο έξαφνα αβοήθητος, αλήθεια αναφροδίσιος

Με δυνατή χωρίς Αυτόν την έφεση για εγκράτεια.

***

Λες κι είχα εμπρός μου μια θνητή, τη Φρόσω ή τη δουλίτσα,

Αυτές που ’χα αρνηθεί πιο πριν, έτσι ένιωθα μπροστά της·

Γιατί χωρίς τον Έρωτα θνητή κι αυτή δεν ήταν,

Όσο κι εγώ κατάμονος και γέρος και σακάτης; […]

Νίκος Φωκάς, Πάνω απ’ τον άταφο νεκρό, Βασίλη Βασιλικού, Η ελληνική ποίηση, ανθολογημένη από τον Ρήγα έως σήμερα

Φωτό: Rudolf Koppitz