RSS

Category Archives: Αντώνης Δ. Σκιαθάς

Αντώνης Δ. Σκιαθάς, Η αυθεντία του ναρκισσισμού

.

της Χ. Φ

Ένα κόκκινο μαντήλι,
στο πέτο του Κωνσταντίνου
με μία ρίγα γαρδένιες,
μεταξύ δύο κόσμων και του άπειρου,
στα υπόλοιπα της ανακωχής του θανάτου.
Επιβίωση στον φόβο της εξορίας,
τα ψίχουλα των αναχωρήσεων λίγωσαν
το κορμί του.

Στους χρησμούς της Ποίησης
λαθραίο και πάλι το χαμόγελό του.

Αναμονή σε προθαλάμους γυναικών
με αναγνώσεις συμβάντων
για τις στάχτες της ιδεολογίας του τέλους.

Μεσαίωνας βιωμένος
στη σπασμένη βουνοκορφή της Μαρίας
κούρνιασε παντοτινά ισάγγελος, στο στέρνο της,
με αόριστες ελπίδες για τα κυπαρίσσια
στα κοιμητήρια μίας άγονης πατρίδας.

Αντώνης Δ. Σκιαθάς, από τη συλλογή “Σπασμένα Δόντια”
Αδημοσίευτη Ποιητική Κατοχυρωμένη Σύνθεση

Πίνακας: Juan Martinez Bengoechea

 

Αντώνης Δ. Σκιαθάς, Σχισμένο δέρμα

.

Αρκέσου, μου έλεγε, στη σιωπή.
Συχνά,
με σπασμένη τη λεκάνη
έσπερνε λόγια στον καθρέπτη,
ενενήντα χρόνων η Ραχήλ.

Πρώτη φορά
μετά το αγκαθωτό συρματόπλεγμα
και το σχισμένο δέρμα στο παλούκι της μάντρας
δραπέτευσε,
αρπακτικό με τη γλώσσα πυρακτωμένη.

Πώς φιλάς, με ρώταγε συχνά,
πώς αλλιώς, με τα χέρια
ακούγοντας το κορμί να λιώνει χιόνι.

Δεν πρόλαβα να τη φιλήσω παντού,
χτικιό έγινε το φιλί.

Ψύχραιμους μήνες με κομμένα τα στήθη,
την εξορία του θανάτου,
με τον πρώτο τυχόντα εραστή,ιατρό,
έμελλε να ζήσει.

Αντώνης Δ. Σκιαθάς, από τη συλλογή “Σπασμένα Δόντια”
Αδημοσίευτη Κατοχυρωμένη Ποιητική Σύνθεση.

Πίνακας: Anne Magill

 

Αντώνης Δ. Σκιαθάς, Φορέματα με δαντέλα

.

Καλοκαίρι στην πόλη,
έψαχνε τη θάλασσα στις προσόψεις
των φαρμακείων,
το πετσί της μύριζε οινόπνευμα.

(κολυμβήτρια χωρίς αναπνευστήρα την ονόμασαν στις πρώτες τάξεις του σχολείου)

Γεννήθηκε με πεθαμένη μητέρα,
ζούσε μ’ έναν νεκρό πατέρα.
Ο γυναικωνίτης της σαπισμένος από καιρό
κι ο χρόνος της λιμάρης
με όλα τα Δόντια Σπασμένα.

Η Ευανθία σήκωσε τα φόρεματά της,
η βροχή έτρεχε ρυάκι από το στόμα της,
ο τραυματιοφορέας έστρωσε σεντόνι στην άσφαλτο,
αυτήν τη στιγμή δεν χρειαζόταν
ούτε γάζες,
ούτε μπαμπάκια,
ούτε βάμα,
για τις πληγές της.

Ένα φιλί στο στόμα ήθελε να της δώσει ως άντρας σε γυναίκα.

Αντώνης Δ. Σκιαθάς από τη συλλογή «Σπασμένα Δόντια»

* Κατοχυρωμένη Αδημοσίευτη Ποιητική Σύνθεση.

Πίνακας: Daria Petrilli

 

Αντώνης Δ. Σκιαθάς, Θερινή Απολογία

.

Τυφλός καιρός
σε δωμάτια πεθαμένων,
της μνήμης ο μαυρόασπρος ίσκιος.

Οι χρεωκοπίες στα γεράματα,
απολογίες
ευωδιαστές

αναμμένα σύννεφα
ίσως
για το παράλογο του σύμπαντος
κι ας είχαμε μέρες με βροχή
όλο τον εικοστό αιώνα.

Ανάσκελα ο ουρανός
ανάσκελα η θάλασσα
ανάσκελα κι ο τόπος
με τις Σοδειές των αποδημητικών
στα ψέματα των ανέμων.

Αθέατος πλέον ο Ποιητής
στη σταύρωση του χρόνου,
ευανάγνωστα όμως τα Ποιήματα
για όλους τους
μύθους του βιωμένου.

Αντώνης Δ. Σκιαθάς από την ποιητική συλλογή “Ασκήσεις Ισορροπίας”

Ποιήματα: Νicolas Martin