RSS

Category Archives: Νιόβη Ιωάννου

Νιόβη Ιωάννου, Ακραία καιρικά φαινόμενα

28 Sep
.

μέσα απ’ το μεγάλο παράθυρο

γινόταν η θάλασσα

γλώσσα πλεούμενη

επί του τραύματος

η γειτονιά

κακοφόρμιζε

δεν υπήρχαν πια νέα

ασπρόρουχα μόνο

στα πόμολα

χρεώσεις αδύναμες

για τους ναυαγούς

και τους αγνοούμενους

κανείς δεν προλάβαινε να μιλήσει για θάνατο

γρήγορα άλλαζαν θέσεις

τα μυστικά των πραγμάτων

ίσως και να έπειθαν τελικά

τα αποκόμματα των εντόμων

στον γκρίζο τοίχο της αυλής

δεν υπήρχαν πια νέα

μοναχά ακραία καιρικά φανόμενα

που έρχονταν απ’ το βάθος του μεγάλου δωματίου

ξεφλουδίζοντας βίαια

του διαδρόμου τη μαύρη γραμμή

.

Νιόβη Ιωάννου, Ακραία καιρικά φαινόμενα, από την ποιητική συλλογή Στην πυρά, εκδόσεις Μανδραγόρας, 2021

Artwork: Jean Metzinger

 
Leave a comment

Posted by on 28/09/2021 in Νιόβη Ιωάννου

 

Νιόβη Ιωάννου, Στις οκτώ

02 Mar

.

όταν ερχόταν η ώρα
η αδερφή μου
με τοποθετούσε στο μεγάλο τραπέζι
κρύβοντας τα μάτια μου στις τσέπες της
ίσως και να μην ήμουν εγώ
που χόρευα και γελούσα στον κήπο
ντυμένη στα λευκά
ίσως και να μην ήταν εκείνη
το κορίτσι με το ραγισμένο φόρεμα
που έσφιγγε στους αγκώνες τη φωνή του
ώσπου να πάψουν τα δάχτυλα
ώσπου να πάψουν
μοναχοκόρες ήμαστε
πεινούσαμε πάντα αντικριστά
και κλείναμε τ’ αυτιά μας
ακούγοντας
τους κόκκους του ρυζιού
να πέφτουν με θόρυβο στο πάτωμα
ακούγοντας
το σκοινί να μεγαλώνει
ν’ απλώνεται γύρω απ’ τον πήλινο λαιμό του αλόγου
που έστεκε όρθιο
για χρόνια έστεκε όρθιο
στην άκρη της παλιάς σκονισμένης ροτόντας

Νιόβη Ιωάννου, Στις οκτώ από την ποιητική συλλογή Στην πυρά, Μανδραγόρας, 2020

Πίνακας: Pablo Picasso

 
Leave a comment

Posted by on 02/03/2021 in Νιόβη Ιωάννου

 

Νιόβη Ιωάννου, Απόπειρα

30 Dec

.

εκείνη την άνοιξη
η μητέρα έκανε την πρώτη της απόπειρα
η παλιά φωτογραφία ήταν ελαφρώς κουνημένη
αλλά εμείς εξακολουθούσαμε να βλέπουμε καθαρά
ανέβηκε στον καναπέ εισχώρησε απαλά στο κάδρο
και ψαλίδισε αριστοτεχνικά τον εαυτό της
τον έκρυψε μέσα σ’ ένα βιβλίο
με συνταγές μαγειρικής
μισούσε εκείνο το φόρεμα που την έκανε να σωπαίνει
τώρα θα μείνετε στην ίδια τάξη μάς φώναξε
η μητέρα λίγο πριν κλείσει τα δώδεκα
παιδί ξυπόλυτο ορφανό
μας κοίταζε
να βρέχουμε τα πόδια μας στο κύμα
από καρδιά σε καρδιά ν’ αφουγκραζόμαστε
την πόρτα που άνοιγε κι έκλεινε

Νιόβη Ιωάννου, Απόπειρα από την ποιητική συλλογή Στην πυρά, Μανδραγόρας, 2020

Πίνακας: Toby Wiggin

 
Leave a comment

Posted by on 30/12/2020 in Νιόβη Ιωάννου

 

Νιόβη Ιωάννου

05 May

.

μέσα απ’ το μεγάλο παράθυρο
γινόταν η θάλασσα
γλώσσα πλεούμενη
επί του τραύματος
η γειτονιά
κακοφόρμιζε
δεν υπήρχαν πια νέα
ασπρόρουχα μόνο
στα πόμολα
χρεώσεις αδύναμες
για τους ναυαγούς
και τους αγνοούμενους
κανείς δεν προλάβαινε να μιλήσει για θάνατο
γρήγορα άλλαζαν θέσεις
τα μυστικά των πραγμάτων
ίσως και να έπειθαν τελικά
τα αποκόμματα των εντόμων
στον γκρίζο τοίχο της αυλής
δεν υπήρχαν πια νέα
μονάχα ακραία καιρικά φαινόμενα
που έρχονταν απ’ το βάθος του μεγάλου δωματίου
ξεφλουδίζοντας βίαια
του διαδρόμου τη μαύρη γραμμή

Πίνακας: Duy Huynh

 
Leave a comment

Posted by on 05/05/2020 in Νιόβη Ιωάννου

 

Nιόβη Ιωάννου, Με τρόμο

28 Dec

Μέσα στα κόκκινα σπουργίτια
διψούσε
η φωνή της
δυο αγκάθια ουρανός
καρφωμένα στον φάρυγγα
από τα μάτια
το σκοινί
ερχόταν με τρόμο
δάγκωνε ο αέρας
τη μαύρη γριά
που γελούσε
ο τρελός
κερνούσε κρασί απ’ τις χούφτες του
κι η μουσική έσερνε
ένα πεθαμένο ποντίκι
σ’ εκείνο το δέντρο
που δεν είχε σκιά
κάποιος επέμενε
να ξεχνά
την καρέκλα του

Nιόβη Ιωάννου, Με τρόμο, από την ποιητική συλλογή Εις άτοπον, Μανδραγόρας 2017

Πίνακας: Vania Comoretti

.

 
Leave a comment

Posted by on 28/12/2019 in Νιόβη Ιωάννου

 

Nιόβη Ιωάννου, Για να σωθούμε

28 Dec

.

για να σωθούμε
κρυβόμαστε κάτω απ’ το μεγάλο τραπέζι
ο ορίζοντας πλεγμένος με ψιλό βελονάκι
επαναλάμβανε την ίδια εκρού ανεμώνη ξανά και ξανά
ώσπου κατέληγε στο πάτωμα
μέσα από μια οπτική σφαιρικής εχεμύθειας
να σέρνεται πάνω σε καλογυαλισμένα παπούτσια
–ήτανε σίγουρο πως ποτέ δε θα ’φταναν στο χείλος του γκρεμού–
η Μαρία δεν ήθελε να σωθεί
βάδιζε κάθε μέρα ξυπόλυτη ως εκεί που τελείωνε το δωμάτιο
ύστερα πάλι πίσω
στο ενδιάμεσο σταματούσε να χαϊδέψει τον σκύλο
ή μάλλον το ήρεμο πουλί που κρατούσε στα δόντια του
όποτε είχε κέφια γονάτιζε στα τέσσερα και γαύγιζε μαζί του
κάθε μέρα η ίδια διαδρομή
ούτε την έβλεπε κανείς
εμείς μετρούσαμε τις εκρού ανεμώνες
που σκαρφάλωναν με τη βία στις ανάσες μας

Nιόβη Ιωάννου, Για να σωθούμε από την ποιητική συλλογή Εις άτοπον, Μανδραγόρας 2017

Artwork: Isabelle Cochereau

 
Leave a comment

Posted by on 28/12/2019 in Νιόβη Ιωάννου

 

Nιόβη Ιωάννου, Μνήμες από λέπια

28 Dec

.

με ξένες μνήμες
ονειρεύτηκα
κόκκινα ψάρια
από άλλων τρικυμίες
πηδούσαν
απ’ το παράθυρο
όταν έσβηνε το φως
δεν είχαν δει καμιά θάλασσα
εκείνα τα ψάρια χτυπούσαν την ουρά τους
στο φεγγάρι του τοίχου
και τα μάτια μου
γέμιζαν λέπια
και σκέπαζαν τα πράγματα γύρω
σα να μην έμοιαζαν
σα να μην ήταν
δικά μου
ποτέ

Nιόβη Ιωάννου, Μνήμες από λέπια από την ποιητική συλλογή Εις άτοπον, Μανδραγόρας 2017

Πίνακας: Henri Matisse

 
Leave a comment

Posted by on 28/12/2019 in Νιόβη Ιωάννου