RSS

Category Archives: Κατερίνα Λιάτζουρα

Κατερίνα Λιάτζουρα, Λευκοί νάνοι

.

[…]

Και

να μελετάς να έρθει

με χάρτινο περίβλημα

και φουστάνι αερικού

 σε βουνοκορφή

 νεκρική ταφή

 και να πιάνεις μυστρί και καλέμι

 να σμιλέψεις ιδρώτα

 μνημείο και ουρανό

 μια αγκαλιά βροχή λίγα χρυσάνθεμα

 και η βίδα να οξειδώνεται

 η προσπάθεια πολύ

 και

να προστάζει:

στεφανώσου τον χρησμό τον διφορούμενο και σταύρωσε εκείνους τους ταλαίπωρους χρυσαετούς στη μνήμη ή στον ομφαλό του μονάκριβου πατέρα, τρέξε, τρέξε στα άδυτα κοντά στη μάντισσα [θέα σ’ εκείνη την ιέρεια με δάφνες πέλανο και άλλους θησαυρούς και αναθεμάτισε την τύχη του κόσμου τη λοξή στην έκστασή σου πάνω γιατί κάθαρση ο κόσμος σου δεν πρόκειται να βρει αν την αμφισημία των πραγμάτων αγαπήσεις

Κατερίνα Λιάτζουρα,  Λευκοί νάνοι, σελ. 25-26, εκδόσεις Βακχικόν, 2022

Artwork: Julia Geiser

 

Kατερίνα Λιάτζουρα, Η χρυσοχέρα

Το μόνο που βλέπω κολλημένη στο ταβάνι είναι ο δίσκος με τους κουραμπιέδες. Τους βλέπω να ανυψώνονται στα μισοφέγγαρα σχήματα τους, πασπαλισμένοι με αυτήν την άχνη την ολόλευκη. Σε αντίθεση με τα χέρια μου, που δεν μπορώ να κινήσω, οι σιελογόνοι μου λειτουργούν μια χαρά. Ο ουρανίσκος μου γεύεται ήδη την πυκνή σάρκα τους και η γλώσσα μου τους θρυμματίζει βασανιστικά αργά, αναζητώντας εκείνα τα ολόκληρα καβουρδισμένα αμύγδαλα. Από το στόμα μου στάζει σάλιο. Οι παρευρισκόμενοι σκουπίζουν τις στάλες του σάλιου μου από το μέτωπό τους και σερβίρονται άλλον έναν κουραμπιέ. «Στην υγειά της μακαρίτισσας, της χρυσοχέρας!» λένε.

Φωτό:Steven Graber

 

Tags: