«Σαν τους κουραμπιέδες της μαμάς σου δεν ξαναδοκίμασα», είπε η φίλη, κι εγώ άρχισα να ψάχνω το καταχωνιασμένο παλιό τετράδιο με τις συνταγές. Το υγρό που είχε χυθεί πάνω του εδώ και καιρό πότισε τις σελίδες, σβήστηκαν τα έτσι κι αλλιώς αχνά απ’ τον χρόνο γράμματα, η συνταγή γρίφος. Μόνον η τελευταία φράση ολοκάθαρη: αφού κρυώσουν, πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη. Πασπάλισα άχνη παντού, λαμπιόνια, κάδρα, βιβλία, πολύφωτο, απλίκες, το πόμολο της εξώθυρας, να γλυκάνουν οι μέρες, οι αποστάσεις, η απουσία, η ομίχλη του βορρά, η καταχνιά της Αριστοτέλους. Να γλυκάνουν οι μνήμες.
Έτοιμους κουραμπιέδες θα φάμε και φέτος.
Πίνακας:Vilhelm Hammershøi
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 