Έχω συνταξιδέψει χιλιάδες χιλιόμετρα με άτομα που απεχθάνονται τη κίτρινη μουστάρδα και το κόκκινο κέτσαπ στο χοτ ντογκ τους, επειδή τους θυμίζουν τα χρώματα στις φανέλες αντίπαλων ομάδων. Έχω παρευρεθεί σε γηπεδικές αρένες, όπου ο καθένας παρευρισκόμενος ήθελε να φάει ζωντανό τον απέναντι. Αλλά αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες μέρες στο φ/β με ξεπερνάει. Δυστυχώς, ο φόβος για το αύριο λειτουργεί σαν αυτολυτικός παράγοντας διάσπασης της κρούστας αστικής ευγένειας, αφήνοντας γυμνά τα βάθη της ψυχής μας.
Συγκάτοικοι στην τρέλα μαλώνουν στα παράθυρα για το άπλωμα μιας αόρατης μπουγάδας. Ημιπληγικές απόψεις χλευάζουν έτερες ημιπληγικές που εμφανίζουν συμπτώματα ετερόπλευρης ιδεοληπτικής πάρεσης. Διαφωνώ με όσα λες και θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου σου το δικαίωμα μου να μην σ’ ακούω να το λες. Εμφύλιος σπαραγμός νοημάτων. Τυφλός οφθαλμός αντί τυφλού οφθαλμού και αναρτώντας αντί οδόντος. Μαζικές εκκαθαρίσεις αντιφρονούντων.
Μυριάδες λέξεις νεκρές για την κατάληψη ενός υψώματος εγωιστικής θεώρησης του πεδίου μάχης. Και σαν να μην μου έφτανε η λόγω ένδειας απόγνωσή μου, οι προσωπικές απειλές απ’ τους νεοναζί –που τις καταχωρώ με οσχεογράφο ως αεριώδεις εκβολές, απόρροια υπερτροφισμού μικροβιακής χλωρίδας στα περιττώματα του μυαλού τους– έχω και κάποιους να προβαίνουν σε crush test της ευγένειάς μου προσκρούοντας πάνω της με τον τοίχο των ακλόνητων πεποιθήσεων τους.
.
,
Προχθές, ένας άγνωστος μου απηύθυνε το χαρακτηρισμό «άπλυτε φασίστα» στο ίνμποξ, την ίδια ώρα που αναρτούσε ποστ «όχι στο διχασμό», κι αναρωτήθηκα αν πέρα από εκτελεστής διατεταγμένης ψυχικής ή άλλης τάξης υπηρεσίας, λειτουργεί και ως αβανταδόρος μαγαζιού με περούκες, γιατί απειλεί την κόμη μου με ολική τριχόπτωση μ’ αυτές τις εκδηλώσεις διχασμού, εθνικού και προσωπικότητας. Του απάντησα λιτά και ευγενικά πως είμαι κατά πάσης εξουσίας και –ισμών, τη εξαιρέσει του πριαπισμού. Ελπίζω να έπιασε τον καταληκτικό υπαινιγμό μου, πριν αναγκαστώ να προβώ πάνω του σε έμπρακτη εφαρμογή της φιλοσοφίας μου.
Χθες, με έπιασε στο στόμα της μια «φίλη», η οποία, ως άλλος Παγκανίνι, μετά από εκτέλεση στις χορδές των νεύρων μου του καπρίτσιου της για βιολί προσωπικών της συμφερόντων, έκανε έξοδο απ’ τη σκηνή χαρακτηρίζοντας με «πιο αγάμητο κι απ’ την πρόεδρο της βουλής»!!! Μα, καλά, τόσο καλά με ξέρει και το λέει; Δεν της απάντησα, γιατί της απαντάει κάθε μέρα ο καθρέφτης της. Προβληματίζομαι. Πώς να αντιδράσω απέναντι σε τέτοια φαινόμενα προσωπικών επιθέσεων, σε περίπτωση που συνεχιστούν; Να αξιοποιήσω τη κτηνώδη δύναμη της έμπνευσης μου σε συνδυασμό με την εμπειρία μου από τη τριαντάχρονη παρουσία μου στις κερκίδες για να τους αντιμετωπίσω στη δημόσια παλαίστρα; Να απαντάω με μια ευγενική επιστολή έμπλεη επιχειρημάτων και μικροβίων του άνθρακα και ρηκίνης, καθότι και ειδικός στην τοξικολογία; Ελπίζω να μη νιώσω την γλίτσα κάθε πνευματικού τσομπάνη να τρίβεται στη γκλίτσα του τσομπάνη εαυτού μου. Βλέποντας και κάνοντας.
.
.
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 