.
Μια κουφοξυλιά χρησμοδοτεί
τον λόγο και τον χρόνο της τεκνο-
αιχμαλωσίας μιας εναέριας
ζούγκλας: «Λασπόχωροι, επεξεργασμένη
παλιατσαρία, παλιοπράγματα, η πόλη
ανεμοστρόβιλος, εντός του τεκνο-
ερπετού του χρονικού διαστήματος,
ο Ιωνάς, με κλωτσιές, με βρυχυθμούς και
με μουγκρίσματα, θα σπάσει το αυθεντικό
ξυλοβινύλιο ως να διαβούν την ατραπό
όλα τα καπέλα. Οι βρόγχοι και οι θηλειές
θα συνοδέψουν άγνωρους ήχους».
Κουφόξυλο, αλφάβητο κρυμμένο
για ξύλεψη μέτρων και γνώσης.
Πότε θα καταλάβεις, ηλίθιο συνονθύλευμα,
προσφέρεις το λαιμό στον βρόγχο
που ιπποτικά και τρισκατάρατα
κανακεύει την καθημέραν προδοσία σου.
Πώς μας διαφεύγει η καθαίρεση;
Μα ευτυχώς που έρχονται πάλι και
Φέτος τα Χριστούγεννα. Ω! έλατο
Ω! έλατο.
Ρούλα Αλαβέρα, Περί της δεσποτείας των πόλεων και των ονειρικών, σελ. 45, Κέδρος, 1999
Πίνακας: Rumen Nistorov
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 