RSS

Category Archives: Κώστας Θ. Ριζάκης

Κώστας Θ. Ριζάκης, Αντιγόνη

19 Apr

.

η αλκοολική μοδίστρα τ’ ουρανού μου

με πλάγια όραση συνήθως με πλησιάζει

κι έχει την τάση να προδίδεται συχνά

καθώς συνέχεια σαλιώνει την καρίνα

και ράβει ράβει τα μεσάνυχτα σκληρά

κόβει γιακάδες στρογγυλούς σαν όρθια δρεπάνια

ή πιέτες κρύβει κουφωτές κρατούν τα μυστικά τους

μ’ αυτήν προδίνεται προδίνεται στυγνά

όταν στο οινόπνευμα τη φρίκη της βαφτίζει

κι η κολυμπήθρα δίψα της τη σέρνει πυρετός

ξηλώνει τ’ άστρα από ψηλά σοβάδες στο ταβάνι

αφήνοντάς την ξέσκεπη πέστροφα στην αμμούδα

τόσον γυμνή ουρλιάζοντας στο φεγγαρίσιο φως

τόσ’ ορφανή βυζαίνοντας το τρωκτικό σκοτάδι

Περ. Κουκούτσι

Κώστας Θ. Ριζάκης, χώμα με χώμα η μάχη, Επιλεγμένα ποιήματα 1986-2018, εκδόσεις Ρώμη, 2019

Πίνακας: Jozsef Rippl-Ronai

 
Leave a comment

Posted by on 19/04/2021 in Κώστας Θ. Ριζάκης

 

Κώστας Θ. Ριζάκης, ακόμη ένας μονόλογος του Βικεντίου Βαν Γκογκ

16 Apr

.

ό,τι ζωγράφισα ζωγράφισα μα εσείς

να με παιδέψετε ποθείτε δίχως άλλο

να στιγματίσετε το άρρωστο μυαλό

κονκάρδα της σιγής σ’ ό,τι κι αν έκανα

κι η μετά θάνατον αξία μου τι να ’ναι;

το καταπονημένο μου να ’ναι τρελό μυαλό

παντιέρα υψώνεται κι ας φλέγεται το σώμα

κι οι ανάγκες μου ήσαν πάντα της στιγμής

  δεν

στύλωσα εδραίες – ψωμί ένα ξεροκόμματο

εκείνος μού το πρόσφερε μέσα στο θαυμασμό του

στην αφοσίωσή του πες ολόκληρης ζωής

μια κάμαρη με στέρεο φως να στήνω το τελλάρο

κι ο πλούτος μου σπειρί καρπός κεχρί απ’ την ψυχή μου

μη! μην με πλησιάζετε τα πάντα έχω κάψει

να το αυτί μου το ’κοψα – πανάθεμα το γδάρτη!

κάνετε πίσω! δείχνετε σαν ώχρα στο χρωστήρα

με πήραν κι άλλα κλάιματα μονάχα πως σ’ αφήνω

Τεό! αδελφούλη μου Τεό! π’ άλλο αδελφό δεν έχω

.

Περ. Κουκούτσι

Κώστας Θ. Ριζάκης, χώμα με χώμα η μάχη, Επιλεγμένα ποιήματα 1986-2018, εκδόσεις Ρώμη, 2019

Πίνακας: Vincent Van Gogh

.

 
Leave a comment

Posted by on 16/04/2021 in Κώστας Θ. Ριζάκης

 

Κώστας Θ. Ριζάκης, η φωνή μου το χιόνι

10 Apr

.

μη σας τρομάζει ό,τι ακούτε στη φωνή μου

έχει το ράγισμα απύθμενου βυθού

ένα παιδί κλεμμένο βάναυσα να κλαίει

παιδί νύχτα και μέρα οδοιπορώντας

στη δύσβατη της ηλικίας πέτρα

με ματωμένα πέλματα επιστρέφει

την ένθεη μνήμη φέρνοντας στο φως

μη σας τρομάζει ό,τι ακούτε στη φωνή μου

χιόνι που χώνεψε ως τη ρίζα με λυγμούς

παγώνει κάποτε και ξεκουφαίνει

Από τη συλλογή ο βυθός μου τα πράγματα, 1985

Κώστας Θ. Ριζάκης, χώμα με χώμα η μάχη, Επιλεγμένα ποιήματα 1986-2018, εκδόσεις Ρώμη, 2019

Πίνακας: Ann Siems

 
Leave a comment

Posted by on 10/04/2021 in Κώστας Θ. Ριζάκης

 

Κώστας Θ. Ριζάκης, όταν το θέμα επιμένει

07 Apr

.

πάντοτε τελευταία έρχεται στον ύπνο μου

όλο στοργή σκεπάζει τα σκεπάσματα

μου σκιάζει το προσκέφαλο δειλά

σκύβοντας με φιλά καταμεσής

στο μέτωπο σα σφαίρα

κι όπως ευφρόσυνα στον ύπνο μέσα στρέφω

στην πρόσκαιρη διάθεση αλλάζοντας πλευρό

και τρίζει από καινούργιο βάρος το κρεββάτι

ακούω τυφλά την ίδια πάλι εκπυρσοκρότηση

στην άλλη μέρα ψηλαφώντας δίχως μάτια

στην ανεξίτηλη ομιλία που βοά

καταμεσής στο μέτωπο σα σφαίρα!

Με τον τρόπο του Αινεία, 1986

Κώστας Θ. Ριζάκη, χώμα με χώμα η μάχη, Επιλεγμένα ποιήματα 1986-2018, εκδόσεις Ρώμη,

Πίνακας: József Rippl-Rónai

 
Leave a comment

Posted by on 07/04/2021 in Κώστας Θ. Ριζάκης