Στον σταυρό θα κρεμιέμαι παράξενο
αναρριχητικό από σάρκα
και οι πόλεις απέναντί μου θα θεωρούν
─φουγάρα, μέγαρα, λιμάνια, πλήθη─
(κάργες και σύννεφα κερένια
και μια ουλή βαθιά ο ήλιος,
το σκηνικό του πάθους μου θα βρέχει
αίμα-νερό να το ξεβάφει)
κυλιόμενες σκάλες, απ’ όπου θ’ αναδυθώ
από τα έγκατα υπόγειων σταθμών,
αιφνιδίως, ο νεκρός του εφήμερου
αναστάς εκ του τάφου
μεσημέρι θα βρεθώ με τα στίγματα
εκεί, στον ανελκυστήρα που θα με πάει
ψηλά ─ η ανάληψη εβδόμου ορόφου,
γραφείο του υπουργού
πτεροφόρος θα έρθει ο γραμματέας
παγερά να με οδηγήσει στον θάλαμο
τον αεροστεγή όπου ο πατέρας μου
θα στέκει κρατώντας ένα οφίκιο
(προσφορά επαίνου για όσα τράβηξα
επί ξύλου) κι απ’ την έξοδο βγαίνοντας
μικρόφωνα θα με αναμένουν, βουρκωμένος
μπροστά τους να πω: «Αγαπάτε αλλήλους!»
Photo: Tommy Ingberg
Στρατής Πασχάλης, Καριέρα από τη συλλογή Κοιτάζοντας τα δάση, Μεταίχμιο, 2002
.
.
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 