Αχάραγα ξεκινούσαμε για τα κάλαντα. Το λαχταρούσαμε το χαρτζιλίκι. Συχνά μας φίλευαν με γλυκά. Φτώχεια θα πεις. Αλλά και μια, μ’ ένα μέγαρο, κουραμπιέδες μάς έδωσε. Πέταξα τους κουραμπιέδες στις τσέπες και τους έτριβα με τα χέρια. Στο γυρισμό πέτυχα μια γειτονοπούλα. Ο πατέρας της την έδερνε με τη λουρίδα. Ύστερα μπήκε στο σπίτι. Η μικρή δεν έμπαινε. Έπιασε και βροχή. Δεν ήξερα τι να κάνω. Έβαλα τα χέρια στην τσέπη, βρήκα τα θρύψαλα απ’ τους κουραμπιέδες και τα μοιραστήκαμε ένα προς ένα. Ξεπλύναμε τα χείλη μας στη βροχή από την άχνη και τα μάτια μας από το δάκρυ.
Αrtwork: Antonello Silverini
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 