. .
Απόψε θα έχω τον Αίλιο Αριστείδη αγκαλιά
Απόψε είμαι ένας διαλυμένος συγγραφέας
Απόψε θα μου έρχονται χάρτινα φιλιά
Και θα ονειρεύομαι τα χείλη μιας ωραίας.
.
Daily Archives: 19/02/2013
Image
Γιώργης Γιατρομανωλάκης, Αίλιος Αριστείδης, 117-181 μ.Χ. Επάγγελμα: Oνειρευόμενος
Image
Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου, Πολεμικές αλληγορίες
.
Θα ήθελα να σηκώσω το μέτωπο
όπως σηκώνει η θέρμη τη θάλασσα
και παντιέρες υδρατμών μοσκοβολώντας
αλατίζουνε τα κεφάλια των βράχων.
Σαν μια σύναξη γερόντων
εκείνοι συγκατανεύουν βλοσυρά.
Και παίρνεται η μεγάλη απόφαση.
Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου, Πολεμικές αλληγορίες (20, απόσπασμα)
Πίνακας: D. Colibarov
Image
Να ο μόνος της θρήνος γι’ αυτόν
Μπλαζέ Κονέσκι, Στο μνημόσυνο του πατέρα μου
Να ο μόνος της θρήνος γι’ αυτόν
Κάθε φορά που τον έβλεπε από μακριά
Το λευκό του πουκάμισο και πίσω το πράσινο λιβάδι
Σκεφτόμουν ένα λευκό λάβαρο ν’ ανεμίζει εκεί,
Πόσο όμορφο.
Η μητέρα μου αναστενάζει στον ύπνο της
Μητέρα, πόσο μόνοι είμαστε,
Το μόνο που έχουμε είναι η δύναμη της απελπισμένης αγάπης μας.
Μπλαζέ Κονέσκι, Στο μνημόσυνο του πατέρα μου, μτφρ: Γ. Παλαβός
Image
Γιάννης Στίγκας, Έντγκαρ Άλαν Πόε (απόσπασμα)
.
Έτσι όπως γυάλιζε το όνειρο
Του ’ρθε μια δίψα δίμετρη
«Τι θέλω τα παπούτσια μου» ξεφώνισε
«Ώρα να πάω ξυπόλητος»
βγήκε στη νύχτα και της φώναζε:
o έρωτας
o θάνατος
ποιανού είμαι ο παραπόταμος;
κι ας το ’ξερε
κι ας το ’ξερε
ὀτι γυαλάδες σαν αυτές
μονάχα τα ξυράφια.
Γιάννης Στίγκας, από τη συλλογή Ισόπαλο Τραύμα, απόσπασμα από το ποίημα Έντγκαρ Άλαν Πόε
Φωτό: Serena Porino
Image
Γιάννης Ρίτσος, Η σονάτα του σεληνόφωτος (απόσπασμα)
.
Tούτο το σπίτι, παρ’ όλους τους νεκρούς του, δεν εννοεί να πεθάνει.
επιμένει να ζει με τους νεκρούς του
να ζει απ’ τους νεκρούς του
να ζει απ’ τη βεβαιότητα του θανάτου του
και να νοικοκυρεύει ακόμη τους νεκρούς του σ’ ετοιμόρροπα κρεββάτια
και ράφια.
Άφησέ με νά ’ρθω μαζί σου.
Image
Παστερνάκ, Τσβετάγιεβα, Ρίλκε, H αλληλογραφία των τριών
Η Μαρίνα Τσβετάγιεβα στον Μπαρίς Παστερνάκ
Γεια σου, Μπαρίς! Είναι έξι η ώρα το πρωί, φυσά ασταμάτητα. Μόλις τώρα έτρεχα στη μικρή αλέα προς το πηγάδι (δυο διαφορετικές χαρές: άδειος ο κουβάς, γεμάτος ο κουβάς) και προϋπαντούσα σύγκορμη τον αέρα, χαιρετούσα εσένα. Στο κατώφλι (με γεμάτο πια τον κουβά) η επόμενη παρένθεση: όλοι κοιμόντουσαν ακόμη, κοντοστάθηκα, σήκωσα το κεφάλι μου για να σε προϋπαντήσω. Έτσι ζω μαζί σου, πρωί και βράδυ, σηκώνομαι μέσα σου, πλαγιάζω μέσα σου. Δεν ξέρεις όμως ότι έχω γράψει κάποιους στίχους για σένα, στο αποκορύφωμα του Βουνού… Ημιτελείς, μια έκκληση σ΄ εσένα μέσα μου, σ’ εμένα μέσα μου.
Ένα απόσπασμα:
Στη σκοποβολή — σκέτος Σκύθης,
στο χορό για τον Χριστό — ένα μαστίγιο.
Θάλασσα! Τολμώ σαν ουρανός μέσα σου να μπω.
Σε κάθε στίχο,
σα να ‘ναι σφύριγμα κρυφό,
σταματώ.
Αφουγκράζομαι.
Σε κάθε αράδα — στάσου!
Σε κάθε τελεία κι ένας θησαυρός.
Μάτι! Σαν φως προς τη μεριά σου απλώνομαι,
διαλύομαι. Από τη θλίψη
σαν κιθάρα
νιώθω να κουρδίζομαι ξανά,
να μεταμορφώνομαι γι’ άλλη μια φορά…
Τι άλλο να σου γράφω, Μπαρίς; Η σελίδα τελειώνει, η μέρα άρχισε. Μόλις τώρα γύρισα από την αγορά. Σήμερα στο χωριό έχουν γιορτή οι πρώτες σαρδέλες! Σαρδέλες όχι σε κιβώτια αλλά πιασμένες σε δίχτυα. Ξέρεις, Μπαρίς, αρχίζω να νιώθω μια έλξη για τη θάλασσα, κι αυτό εξαιτίας μιας κακόβουλης περιέργειας, θέλω να πειστώ για τη δική μου αστάθεια. Φιλώ το κεφάλι σου, μου φαίνεται ότι είναι τόσο μεγάλο εξαιτίας αυτών που έχει μέσα του, είναι σαν να φιλώ ένα ολόκληρο βουνό, ένα από τα Ουράλια… Πρόσεξες ότι σου χαρίζω το είναι μου σε κομμάτια;
Από το βιβλίο Παστερνάκ, Τσβετάγιεβα, Ρίλκε — η αλληλογραφία των τριών εκδ. Μεταίχμιο, 2005. Μετάφραση: Σταυρούλα Αργυροπούλου
Φωτό: Focroul Camille
Πίνακας: Santiago Ydanez
_________________________________________________________________
Image
Στέλλα Δούμου
Ο χρόνος μετρήθηκε με τη βαριά βραχνάδα του πενθοφόρου, το ρόδι που έσκασε ήταν η καρδιά της και η λάμψη που άστραψε στις αμμουδιές του αυτιού της ήταν μια γκρι σταγόνα παραμύθι.
Πίνακας:Dmitry Shlykov
Image
Πάνος Σταθόγιαννης, Όνειρο με περίλυπο άγγελο (απόσπασμα)
.
« Η προδοσία είναι πιοτό πιο δυνατό κι απ’ τη ρακή. Βαράει αμέσως κατακούτελα, μα δε μεθάει. Ή, μάλλον, τη μέθη που προσφέρει θα τήνε πω «ψευδαίσθηση εγρήγορσης». Κι έχω υπόψη μου τη φούρια εκείνη –και την ευφυία– να βρίσκουμε εύκολα άλλοθι, να επινοούμε, με σοφιστείες να θωρακιζόμαστε. Τις τρύπες να καλύπτουμε με στόκο, απ’ όπου μπαίνει ψύχος μέσα μας. Και μας παγώνει τις παλάμες και το διάφραγμα από μέσα.
» Όμως, το ψύχος μέσα μας –εκείνο το παμμέγιστο, που κάνει τις παλάμες να παγώνουν και το διάφραγμα να πάλλεται σαν φλάντζα– δεν το νικά ποτέ. Διότι το ψύχος τούτο το παμμέγιστο δεν έρχεται απ’ έξω. Μέσα μας το κυοφορούμε ατοί μας και το γεννοβολάμε ακαταπαύστως. Και κλείνοντας με στόκο ή– άλλα εύκαιρα υλικά– τις τρύπες, του αποκλείουμε κάθε βαλβίδα διαφυγής κι εκτόνωσης. Έτσι, με κρύα σπλάχνα, η σκέψη μας γίνεται ταχύτερη και κοφτερή, συνδιαλέγεται επιτυχώς με κάθε πονηρία, θριαμβεύει ».
Πίνακας: Santiago Ydanez
.
.
Image
Γιάννης Ευθυμιάδης, 27 ή ο άνθρωπος που πέφτει
Τα κομμάτια της Βαβέλ με περιέχουν, τα σημάδια της Βαβέλ τα χαραγμένα πάνω μου
Γλώσσες των ανθρώπων, γλώσσες της γης μου, που φύτρωσαν μόνες τους πάνω στην ξεραμένη λάσπη
Γλώσσες προαιώνιες, γλώσσες αγέννητες ρέουν μέσα μου αίμα και χολή αχώριστα
Πώς να μιλήσω στο μέλλον που με περιμένει με τη σκανδάλη στο πάθος και στους μύθους μου;
Συγχωρήστε με, σπέρματα αφύτρωτα, κι ορίστε σκληρή εκδίκηση στο… άνοιγμα του χρόνου
Πατήστε πάνω στη φθορά των φθόγγων μου, χτίστε τον λόγο τον από μένα ακατανόητο
Και τρέξτε να γλιτώσετε από την επανάληψη, σκίστε, πετάξτε, γεννήστε ανάληψη
Τα λόγια μου αφήστε τα στους τέσσερις ανέμους που ορίζουν το τοπίο του αιώνα σας
Κι αν τώρα τα διαβάζετε, φτύστε και κλείστε τη σελίδα˙ νέος αγώνας σάς περιμένει…
Φωτό: Robert και Shana ParkeHarrison
_____________________________________________________________________________
Image
Αγγελίνα Ρωμανού
Ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με την πανσέληνο. Όσο κι αν μ’ άρεσαν τα στρόγγυλα, σ’ εκείνη έψαχνα γωνιές. Γι’ αυτό, όταν γίνεται φλούδα η σελήνη, φυλάω στις σκοπιές. Κόβω κομμάτια απ’ τις άκρες και χτίζω κΑστρα αγάπες. Έτσι, κάθε πεντάμορφη φοβισμένη θα έχει τέλος καλό για παραμύθι…
Πίνακας: Alicia Suarez
————————————————————————————————————
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 