Αυτόματος τηλεφωνητής∙ ο μίμος του ζητουμένου
Με ηρεμεί αυτή η ακουαρέλα της φωνής.
Ψύχραιμα μου υπαγορεύει το σύντομο πρέπει
να είναι αυτό που χρειάζομαι.
Με χαϊδεύει η μελωμένη διαβεβαίωση
πως μόλις επιστρέψει η πολυάσχολη φωνή
θα επικοινωνήσει ευθύς με την αργόσχολη δική μου.
Αφήνω ένα σύντομο μήνυμα της αναμονής μου
όνομα διεύθυνση θρήσκευμα ύψος επάγγελμα
χρώμα αντοχής έτος γεννήσεώς της.
Όσο περιμένω η σκέψη ότι εμπιστεύτηκα
σ’ ένα ευπαθές μηχάνημα την περιγραφή μου
ανακουφίζει κάπως
έχουν κι οι συσκευές τα απρόοπτά τους
λες μπορεί ν’ αρρώστησε
από κατάχρηση ίδιου τόνου να πήγε
στην κηδεία κάποιας μακρινής της αλήθειας
ίσως να εκφωνήθηκε ανάποδα το μήνυμα
διαβάζεται και η αναμονή από το τέλος
μη μόναν όψιν
ή από πάθος ανίας να τυλίχτηκε η κορδέλα
στο λαιμό της φωνής μου.
Το πιθανότερο
να μ’ έπνιξε το ίδιο μου το μήνυμα.
Κική Δημουλά, Ποιήματα, από τη συλλογή, Χαίρε ποτέ, Nα κλείνεις το σφυγμό σου όταν συνδιαλέγεσαι, σελ. 380, Εκδόσεις Ίκαρος, 1998
Πίνακας: Bo Bartlett
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 