
Λευκά κεριά λιώναν φιλιά σε μια φωτογραφία
Αύρα απ΄ ανάσες σφράγιζαν του χρόνου τη θητεία
Τα βέλη του ο έρωτας σκάλιζε με μανία
ώσπου ματώσαν οι σκιές και γράψαν ιστορία.
Το τελευταίο ταγκό χορεύεται με πάθος
ακροβατεί το λάθος και δίνει το ρυθμό.

Κι όσο που φλέρταρε το κρύσταλλο η σανγκρία
βολτάρανε οι μύθοι στην παλιά τραπεζαρία.
Λινάρι φυλακτό περνούσε σταυρωτά η φαντασία
ξάφνου έγειρε ο έρωτας σεργιάνι στη θυσία.
Το τελευταίο ταγκό χορεύεται με πάθος
ακροβατεί το λάθος και δίνει το ρυθμό
Αθήνα 1999
Πίνακες: Dui Huynh
