RSS

Daily Archives: 20/07/2014

Κώστας Καρυωτάκης, Αποστροφή

20 Jul

 

.

 

Φθονῶ τὴν τύχη σας, προνομιοῦχα
πλάσματα, κοῦκλες ἰαπωνικές.
Κομψά, ρόδινα μέλη πλαστικὲς
γραμμές, μεταξωτά, διαφανῆ ροῦχα.


Ζωή σας ὅλη τὰ ὡραῖα σας μάτια.
Στὰ χείλη μόνο οἱ λέξεις τῶν παθῶν.
Ἕνα ἒχετ᾿ ὄνειρο: τὸν ἀγαθὸν
ἄντρα σας καὶ τὰ νόμιμα κρεβάτια.


Χορὸς ἡμιπαρθένων, δυὸ δυό,
μ᾿ ἀλύγιστο τὸ σῶμα, θριαμβευτικά,
ἐπίσημα καὶ τελετουργικά,
πηγαίνετε στὸ ντάνσιγκ ἢ στὸ ᾠδεῖο.

.

.

.


Ἐκεῖ ἀπειράριθμες παίρνετε πόζες.
Σὰν τὴ σελήνη πρὶν ρομαντικές,
αὔριο παναγίες, ὅσο προχτές,
ἀκούοντας τὴ «Valenzia», σκαμπρόζες.


Ἕνα διάστημα παίζετε τὸ τέρας
μὲ τὰ τέσσερα πόδια κολλητά.
Τρέχετε καὶ διαβάζετε μετὰ
τὸν ὁδηγό σας «διὰ τὰς μητέρας».


Ὤ, νὰ μποροῦσε ἔτσι κανεὶς νὰ θάλλῃ,
μέγα ρόδο κάποιας ὥρας χρυσῆς,
ἢ νὰ βυθομετρούσατε καὶ σεῖς
μὲ μιὰ φουρκέτα τ᾿ ἄδειο σας κεφάλι!


Ἀτίθασα μέλῃ, διαφανῆ ροῦχα,
γλοιώδη στόματα ὑποκριτικά,
ἀνυποψίαστα, μηδενικὰ
πλάσματα, καὶ γι᾿ αὐτὸ προνομιοῦχα…

http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/kwstas_karywtakhs/03_index.htm

.

.

 
Leave a comment

Posted by on 20/07/2014 in Kώστας Καρυωτάκης

 

Κώστας Καρυωτάκης, Δελφική εορτή

20 Jul

 

Στοὺς Δελφοὺς ἐμετρήθηκε τὸ πνεῦμα δυὸ Ἑλλάδων.
Ὁ Αἰσχύλος πάλι ἐξύπνησε τὴν ἠχὼ τῶν Φαιδριάδων.
Lorgnons, Kodak, operateurs, στοῦ Προμηθέα τὸν πόνο
ἔδωσαν ἰδιαίτερο, γραφικότατο τόνο.


Ἕνας λυγμὸς ἐκίνησε τ᾿ ἀπίθανα αὐτὰ πλήθη.
Κι ὅταν, χωρὶς νὰ πέσῃ ἡ αὐλαία, ἡ ὁμήγυρις διελύθη,
τίποτε δὲν ἐτάρασσε τὴν ἱερὴ ἐκεῖ πέρα
σιγή. Κάποιος γυπαετὸς ἔσχισε τὸν αἰθέρα…

http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/kwstas_karywtakhs/03_index.htm

Πίνακας: Chris Klein

.

.

 

 
Leave a comment

Posted by on 20/07/2014 in Kώστας Καρυωτάκης

 

Κώστας Καρυωτάκης, Μικρή Ασυμφωνία εις Άλφα μείζον

20 Jul

.

.

 Ἄ! κύριε, κύριε Μαλακάση,
ποιὸς θὰ βρεθεῖ νὰ μᾶς δικάσει,
μικρὸν ἐμὲ κι ἐσᾶς μεγάλο
ἴδια τὸν ἕνα καὶ τὸν ἄλλο;


Τοὺς τρόπους, τὸ παράστημά σας,
τὸ θελκτικὸ μειδίαμά σας,
τὸ monocle ποὺ σᾶς βοηθάει
νὰ βλέπετε μόνο στὸ πλάϊ


καὶ μόνο αὐτοὺς νὰ χαιρετᾶτε
ὅσοι μοιάζουν ἀριστοκράται,
τὴν περιποιημένη φάτσα,
τὴν ὑπεροπτικὴ γκριμάτσα


ἀπὸ τὴ μία μεριὰ νὰ βάλει
τῆς ζυγαριᾶς, κι ἀπὸ τὴν ἄλλη
πλάστιγγα νὰ βροντήσω κάτου,
μισητὸ σκήνωμα, θανάτου


ἄθυρμα, συντριμμένο βάζον,
ἐγώ, κύμβαλον ἀλαλάζον.
Ἄ! κύριε, κύριε Μαλακάση,
ποιὸς τελευταῖος θὰ γελάσει;

http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/kwstas_karywtakhs/03_index.htm

Πίνακας: Chris Klein

.

.

 
Leave a comment

Posted by on 20/07/2014 in Kώστας Καρυωτάκης

 

Μελοποιημένη ποίηση, Μαρία Πολυδούρη, Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες

20 Jul

.

 .

Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες
σε περασμένα χρόνια.
Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα
και σε βροχή, σε χιόνια,
δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες.


Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
μόνο γι’ αυτό είμαι σαν κρίνο ολάνοιχτο
κι έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.


Μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες
και στη ματιά σου να περνάει
είδα τη λυγερή σκιά μου ως όνειρο
να παίζει, να πονάει,
μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες


Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε
γι’ αυτό έμειν’ ωραίο το πέρασμά μου.
Σα να μ’ ακολουθούσες όπου πήγαινα
σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου.


Μόνο γιατί σε σέναν άρεσε.
Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα
γι’ αυτό η ζωή μου εδόθη.
Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
μένα η ζωή πληρώθη.


Μόνο γιατί μ’ αγάπησες γεννήθηκα.
Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου
μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια.


Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου
μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια,
μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου.

Πίνακας: Anelecia Hannah
.

.

 
Leave a comment

Posted by on 20/07/2014 in Mαρία Πολυδούρη

 

Μελοποιημένη ποίηση: Μυρτιώτισσα, Σ’ αγαπώ

20 Jul

 Σ’ αγαπώ, δεν μπορώ
Τίποτ’ άλλο να πω
Πιο βαθύ, πιο απλό
Πιο μεγάλο!


Μπρος στα πόδια σου εδώ
Με λαχτάρα σκορπώ
Τον πολύφυλλο ανθό
Της ζωής μου


Τα δυο χέρια μου, να…
Σ’ τα προσφέρω δετά
Για να γείρεις γλυκά
Το κεφάλι


Κι η καρδιά μου σκιρτά
Κι όλη ζήλια ζητά
Να σου γίνει ως αυτά
Προσκεφάλι


Ω μελίσσι μου, πιες
Απ’ αυτόν τις γλυκές
Τις αγνές ευωδιές
Της ψυχής μου!


Σ’ αγαπώ τι μπορώ
Ακριβέ να σου πω
Πιο βαθύ, πιο απλό
Πιο μεγάλο;

Πίνακας: Dmitry Lisichenko
.

.

.

 
Leave a comment

Posted by on 20/07/2014 in Μυρτιώτισσα

 

Μελοποιημένη ποίηση: Eυριπίδης, Μήδεια

20 Jul

.


Έρωτα εσύ, με περισσή
όταν λαβώνεις δύναμη,
μηδ’ όνομα καλό από σε
μηδ’ αρετή μπορεί να βγει.

Μα μετρημένα αν πορευτεί
η Κύπριδα, άλλη σαν αυτή
θεά δεν έχει νοστιμιά.

Ω δέσποινά μου, απάνου μου
με το χρυσό δοξάρι σου
μη ρίξεις την αφεύγατη
σαγίτα, που ’χει την αιχμή
βαμμένη στην αποθυμιά.

 Απόδοση: Παντελής Πρεβελάκης

Πίνακας: Andrea Kemp

.

.

 
Leave a comment

Posted by on 20/07/2014 in Ευριπίδης

 

Μελοποιημένη ποίηση: Γεώργιος Δροσίνης, Τι θέλω

20 Jul

.

.

Δε θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα
Σε ξένα αναστυλώματα δεμένο.
Ας είμαι ένα καλάμι, ένα χαμόδεντρο.
Μα όσο ανεβαίνω, μόνος ν ανεβαίνω.
Δε θέλω του γυαλιού το λαμπροφέγγισμα,
Που δείχνεται άστρο με του ήλιου τη χάρι.
Θέλω να δίνω φως από τη φλόγα μου,
Κι ας είμαι κι ένα ταπεινό λυχνάρι.

Πίνακας: Cezara Kolesnik

.

.

 
Leave a comment

Posted by on 20/07/2014 in Γεώργιος Δροσίνης

 

Kώστας Ουράνης, Δὸν Κιχώτης

20 Jul

.

.

Ἀτσάλινος καὶ σοβαρὸς ἀπάνω στ᾿ ἄλογό του
τὸ ἀχαμνό, τοῦ Θερβαντὲς ὁ ἥρωας περνάει,
καὶ πίσω του, τὸ στωικὸ γαϊδούρι του καβάλα
ὁ ἱπποκόμος του ὁ χοντρὸς ἀγάλια ἀκολουθάει.
Αἰῶνες ποὺ ξεκίνησε κι αἰῶνες ποὺ διαβαίνει
μὲ σφραγισμένα ἐπίσημα, ἑρμητικὰ τὰ χείλια
καὶ μὲ τὰ μάτια ἐκστατικά, τὸ χέρι στὸ κοντάρι,
πηγαίνοντας στὰ γαλανὰ τῆς Χίμαιρας βασίλεια…
Στὸ πέρασμά του ἀπ᾿ τοὺς πλατειοὺς τοῦ κόσμου δρόμους, ὅσοι
τὸν συντυχαίνουν, γιὰ τρελλὸ τὸν παίρνουν, τὸν κοιτᾶνε,
τὸν δείχνει ὁ ἕνας τοῦ ἀλλουνοῦ – κι εἰρωνικὰ γελᾶνε
Ὦ ποιητή! παρόμοια στὸ διάβα σου οἱ κοινοὶ
οἱ ἄνθρωποι χασκαρίζουνε. Ἄσε τους νὰ γελᾶνε:


οἱ Δὸν Κιχῶτες πᾶν μπροστὰ κι οἱ Σάντσοι ἀκολουθᾶνε!

Photo: Sally Man

http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/kwstas_oyranhs_poems.htm

.

.

 

 
2 Comments

Posted by on 20/07/2014 in Kώστας Ουράνης

 

Κώστας Ουράνης, VITA NUOVA

20 Jul

 

Δὲν θέλω πιὰ παρὰ νὰ ζῶ ἔτσι ὅπως ἕνα δέντρο,
ὁποὺ θροΐζει ἀνάλαφρα σὲ πρωινὸ τοῦ Ἀπρίλη
μέσ᾿ σ᾿ ἕνα κάμπο εἰρηνικό, γεμάτον φῶς γαλάζιο
καὶ παπαροῦνες κόκκινες καὶ ἄσπρο χαμομήλι.
Δὲν θέλω πιὰ παρὰ νὰ ζῶ ἔτσι σὰν ἕνα ρόδο,
ποὺ ἄνθισε κατάμονο μέσα σὲ πρᾶο χειμώνα
σ᾿ ἕνα πεζούλι φτωχικὸ κι ἡλιόφωτο, ποὺ νἄχει
ἀσβεστωμένο τοίχωμα νὰ τοῦ κρατάει τὸ χῶμα.
Θεέ μου! ἄσε με νὰ ζῶ σὰν ἕνα ἀπὸ τὰ μύρια,
τ᾿ ἀνώφελα τὰ ἔντομα ποὺ ἀπὸ τὸ φῶς μεθᾶνε
καὶ τὴ ζωή τους στοὺς ἀνθοὺς ἀνάμεσα περνᾶνε,
μακριὰ ἀπ᾿ τὸν κόσμο, μοναχὸ σ᾿ ἕνα λευκὸ σπιτάκι:
καὶ νἄχω μέσα στὴν ψυχὴ τῶν γέρων τὴν εἰρήνη
καὶ στὴν καρδιά μου τῶν φτωχῶν τὴν ἔνθεη καλωσύνη.

Πίνακας: Ντίνος Παπασπύρου 

Αrtwork: Antoine Jossé


http://users.uoa.gr/~nektar/arts/poetry/kwstas_oyranhs_poems.htm

.

.

 
Leave a comment

Posted by on 20/07/2014 in Kώστας Ουράνης

 

Μελοποιημένη ποίηση: Nαπολέων Λαπαθιώτης, Νάρκισσος

20 Jul

.

.

 Απόψε αγάπησα τα μάτια μου
κοιτώντας τα μες στον καθρέφτη:
να ’ταν το φως, που μες στην κάμαρα,
τόσο λεπτά κι ανάερα πέφτει;


Να ’ταν το ρόδο τ’ απριλιάτικο,
που τό ’χα βάλει στη γωνία
να μην το δω να παραδίνεται
στη βραδινή την αγωνία;


Nα ’ταν αλήθεια το τριαντάφυλλο
που ξεψυxούσε στο ποτήρι
– ή κάποιοι πόθοι που με παίδευαν
και που είχαν απομείνει στείροι;


Το ρόδo που ’σβηνε, το πάθος μου,
το παραθύρι, που δεν κλείνω,
ή μήπως επειδή σε κοίταξαν
τόσο πολύ το βράδυ εκείνο;

Artwork: Anahata Katkin
.

.

 
Leave a comment

Posted by on 20/07/2014 in Ναπολέων Λαπαθιώτης