Τρεις κορφές κρέμονταν
Σαν λουλούδια στον ουρανό
Η σελήνη είχε μια ευχάριστη λάμψη
Παρ’ όλο που η νύχτα έριχνε
Το αγκίστρι της
Πετάξαμε ψηλά
Τα σώματά μας ακούγονταν
Ν’ ανακατεύονται (σαν σούπα)
Μέσα στη σφαίρα
Οδεύοντας προς το μικροσκοπικό
Τσακισμένο Φεγγάρι
(9)
Λυκόφως
Είσαι το χωριό μου
Ένα λιβάδι σταριού με κουρούνες
Ένα λιβάδι
Τραγουδώ βαδίζοντας
Στο λυκόφως
Κρατάω το στρίφωμα της φούστας μου
Αποσπώ το χρυσάφι
Ξυπνάω πριν ξημερώσει
Μόλις που ξαπλώνω, πριν από
Την πρώτη ρωγμή φωτός
Λεπτό νύχι το φεγγάρι, γέρνει
Νεροκολοκύθες μεγαλώνουν
Οι κορφές των δέντρων αρχίζουν να ψηλώνουν
Από την ανθολογία Βαλκάνιων ποιητών, Οι στίχοι είναι ο χρυσός κανόνας του εφήμερου, μτφρ.: Κλεοπάτρα Λυμπέρη, επιμέλεια ελληνικού κειμένου Ιφιγένεια Σιαφάκα, εκδόσεις Ρώμη, 2020
Πίνακας: Marc Chagall
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 