Κάποτε βαρέθηκε και τα παλάτια
και τα αρώματα της Καλυψώς.
Τα βράδια προφασίζονταν πονόδοντο για να γλιτώσει
από τα χάδια της.
Δεν ήθελε πια να ταξιδέψει
δεν είχε άλλα χρόνια να χαρίσει στη θάλασσα
μα το ξημέρωμα τον έβρισκε να φτιάχνει τις βαλίτσες του
για λίγα διψασμένα βράχια
για κάποιον ψόφιο σκύλο που τρέμει και τον ίσκιο του
για κάτι ψωρομάγαζα στην προκυμαία που τα σπάνε κάθε βράδυ
οι μνηστήρες.
Από τη συλλογή, Μετά τα είκοσι έτη, 1985
Photo:Vlad Eftenie
.
.
Θα εξαργυρώσω με λέξεις επίχρυσες
Τις ράβδους σκοταδιού που σταθερά αποθήκευα
Στα θησαυροφυλάκια του στήθους.
Θα πάρω έπειτα τους δρόμους
Μ’ εκατομμύρια ποιήματα
Σκορπίζοντας στους τίμιους συμπολίτες μου
Την αναπάντεχη κληρονομιά
Της φτώχειας
Από τη συλλογή το Θα και το να του θανάτου, 1987
Αντώνης Φωστιέρης, Μικρή αναδρομική, (Αυτοανθολογία 1971-1996) Εμβόλιμον, ανάτυπο
Πίνακας: Bασίλης Πέρρος
Ήμουν είναι και θα είμαι οπαδός των
αηδονιών στις Πλάτρες• ήσουν είμαι
και θα είναι ένας αβάσταχτος χωρισμός
που δε χωρά σε καμιά θύμηση• ήταν είναι
και θα είμαι περικάρδιος καρπός ανώφελων
αναχωρήσεων περασμένων απ’ την κλωστή
τρύπιας κουβαρίστρας• είμαι είναι και
θα είσαι το αμήχανο παραστράτημα του
μεσονυχτίου• το κολλημένο στις διασταυ-
ρώσεις βλέμμα που δεν ξέρει αν πρέπει
ν’ αναρωτιέται για την άγρια κατάσταση•
ή να προσπερνά τα όσα συμβαίνουν•
Αθήνα, 7 Σεπτεμβρίου 2009
Ντίνος Σιώτης, ριάλιτι διαρκείας με άνω τελείες, ποιήματα για την τηλεόραση και την πολιτική, Εκδόσεις Φαρφουλάς, 2015
Φωτό: Brian Taylor
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 