RSS

Daily Archives: 12/03/2013

Image

Kική Δημουλά, Υπόμνημα

Pam Hawkes - Tutt'Art@ (5)

.

Ο ζωολογικός κήπος του Λονδίνου.
Της Κυριακής πρωί το αμετάφραστο-
στην ελληνική γλώσσα δεν αναστέναζε κανένας.
Μία προσφάτως γελαστή
ληξιαρχική πράξη γάμου.
Παράνυμφες μακριές ουρές εξωτικών
πουλιών με κάνιστρα κλουβάκια.
Ο ευχετήριος μιας καμηλοπάρδαλης
πανύψηλα που στέλνονταν λαιμός.
Δήλωση τρυφερότητας
εφ’ απλού διαστήματος πεταλούδας.
Αντίγραφον εις διπλούν κατάμαυρων μαλλιών.
Δειγματολόγιο βρυχηθμών αποχρωματισμού.
Μια αραιή επιστράτευση ομίχλης μακριά.
Η κουτσουλιά από γρήγορο πέταγμα
φρρρριιιστ επάνω στο νυφιάτικο παλτό μου.
Η γνωμάτευση του καθαριστηρίου: Δεν βγαίνει.
Το ανεξίτηλο θηρίο ο καιρός.
Τα οστά μιας φωτογραφίας.

Κική Δημουλά, Υπόμνημα από τη συλλογή «Η εφηβεία της λήθης», Στιγμή 1994

 

Πίνακας: Pam Hawkes

 

 

Tags: ,

Image

Επαμεινώνδας Γονατάς, Η ουλή

Igor Morski 1960 - Polish Surrealist Illustrator - Tutt'Art@ (19)

 Δεν είμαι συγγραφέας ούτε του εξαιρετικού. Είμαι ο συγγραφέας της εξαιρέσεως. Και το πιο κοινό πράγμα μπορεί να γίνει απίθανο. Είναι πώς θα το χειριστεί ο συγγραφέας».

Η πληγή θρέφει, τα χείλη της σμίγουν αργά σαν αυλαία βυσσινιά κι ύστερα από χρόνους στη θέση της μένει ένα σημάδι, μια ρόδινη ουλή που σκύβει και τη φιλάει.
Όλοι αγαπούν τα τραύματά τους. Τα κρύβουν με ωραία ατσαλάκωτα υφάσματα, ξέρουν όμως σε ποιά μεριά του κορμιού τους άνθισαν, μαράθηκαν, έφαγαν δέρμα και κρέας δικό τους.
Γι’ αυτό τ’ αγαπούν και, σε ώρες μοναξιάς που κανείς δεν τους βλέπει, σκύβουν και με λατρεία τα φιλούν τα βαθιά, σκοτεινά τραύματά τους.

Artwork: Ιgor Morski

 

Tags: ,

Image

Κώστας Παπαγεωργίου, Κλεμμένη Ιστορία (απόσπασμα)

Κώστας Παπαγεωργίου, Κλεμμένη Ιστορία (απόσπασμα)

.

Νερό ακονίζεται στη ράχη μου —ρινίσματα γυαλιού στο άγγιγμα του ήλιου άρα πρωί επιστρέφοντας χωρίς− δεν ήξερα από πού επειδή χυμένα όλα τα μέτρα κι οι αποστάσεις δεν ορίζονταν• κλεισμένες μέσα στον εαυτό τους δεν διανύονταν• φίδια με τυλιγμένο όλο το σώμα τους σφιχτά κουλουριασμένο και ολοστρόγγυλο στα δόντια ανάμεσα η ουρά με αρχή και τέλος μία πληγή πάντα ανοιχτή που αιμορραγεί – δεν σήπτεται παρ’ όλ’ αυτά θρεμμένη απ’ τις αρρώστιες της διαρκεί.

Γι’ αυτό μπορεί επιστρέφω αλλ’ από πού κουρέλι εγώ πιασμένο εκεί στις άγριες του ονείρου θημωνιές κι όμως χωρίς απόσταση να έχω πριν διανύσει οπότε τί επιστρέφοντας διαρκώς το πρωί με ιστορίες του στόματος κλεμμένες από τα βαθιά του σώματός μου.

Κώστας Παπαγεωργίου, Κλεμμένη Ιστορία (απόσπασμα), εκδόσεις Κέδρος 2002

Πίνακας: Ηanekke Benade

 

Tags: ,

Image

Maurice Nadeau, Ιστορία του Σουρεαλισμού

ilya zomb tumblr_ltyr3680ex1qhip0uo1_1280

«Δεν ισχυριζόμαστε πως θα διορθώσουμε κανένα από τα σφάλματα των ανθρώπων. Σκοπεύουμε όμως να τους δείξουμε πόσο εύθραυστες είναι οι σκέψεις τους και πάνω σε ποια κινούμενη άμμο, σε ποιο σαθρό έδαφος έχουν θεμελιώσει τα ετοιμόρροπα σπίτια τους»

Maurice Nadeau, Ιστορία του Σουρεαλισμού, μτφρ. Α. Παπαθανασοπούλου, «Πλέθρον»,1978.

Πίνακας:Ilya Zomb

 

Tags:

Image

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Ανθρώπινη φύση

Αλεξάνδρα Μπακονίκα, Ανθρώπινη φύση

.

Αναγκαστικά μέσα στο ίδιο περιβάλλον
τους έζησα από κοντά:
τη μοχθηρή και ανάλγητη εγωπάθειά τους,
τη μανία τους να καταδυναστεύουν άγρια,
τα μυστικά τους εγκλήματα.
Τέτοια καθάρματα.

(«Πεδίο πόθου» εκδ. Μεταίχμιο )

Πίνακας: Danielle Duer

 

Tags: ,

Image

Α. Εμπειρίκος, Αργώ ή Πλους αεροστάτου

Α. Εμπειρίκος, Αργώ ή Πλους αεροστάτου

.

Μία μόνον εξαίρεσις υπήρχε. Εις εν ακρότατον σημείον της ομηγύρεως, μια ομάς εκ δεκαπέντε περίπου ανδρών, παρετήρει, ουχί το αερόστατον, αλλά μίαν νεαράν ακροβάτιδα, ήτις, υπό τους ήχους ενός ντεφιού, που έσειε ένας νεώτερος αδελφός της, εξετέλει διάφορα γυμνάσματα με μεγάλην ευκαμψίαν και δεξιοτεχνίαν. Η νεάνις αυτή, ήτο ευειδής και χαρίεσσα. Εις μίαν στιγμήν δε, ενώ περιεστρέφετο επί των χειρών, με τους πόδας της εις τον αέρα, εσχίσθη, εν αγνοία της, η περισκελίς της εις καίριον σημείον, εις τρόπον ώστε, εις ωρισμένην φάσιν της ακροβασίας, να φαίνεται το αιδοίον της ευκρινώς. Εντεύθεν η εξαίρεσις, εντεύθεν η γοητεία. Διότι, εις το γεγονός ότι διεκρίνετο το ερωτικόν της όργανον, ωφείλετο η απόσπασις της προσοχής των δεκαπέντε θεατών από το αερόστατον. Όλοι οι άλλοι είχαν τα όμματά των εστραμμένα συνεχώς προς την μεγάλην σφαίραν.

Φωτογραφία: Igor Morski

 

Tags: ,