.
Στην αρχή, ο γκρεμός· η μητέρα· ο πατέρας· η αδελφή·
η μητέρα της μητέρας βαφτισμένη στη μεγάλη κολυμπήθρα
του Σιλωάμ. (Στην αρχή η λέξη οικογένεια.)
Το σκυλί δεμένο στην αφωνία· το σκυλί λυμένο· το
σκυλί να γαυγίζει τους αστέρες στο χαλί του σαλονιού·
τους λαμπτήρες της τρέλας. Τα φωνήεντα ήταν
πάντα πολεμικές ιαχές – σπαθιές (ρομφαίες;)
Όλα έμοιαζαν σαν μια άλλη ονομασία του πόνου. Όταν
το σώμα του πατέρα έμπαινε στο σώμα της μητέρας
εύρισκε στην υπάρχουσα κατοικία επελάσεις μαύρων
κυριών σε χαπάκια βερονάλ
(ως γνωστόν
τρέλα είναι η ανάποδη φύση της αρμονίας που
χρειάζεται να συμπληρωθεί).
Παλιές ιστορίες.
Τω καιρώ εκείνω, μία των ημερών του Σαββάτου
φανερώθηκα σε όλη μου τη δόξα· (ως επιδιορθωτής·
ήταν έργο μεγάλο – δεν θα το αποκαλύψω). Η Κλεοπάτρα
είχε συντριβεί από το βαρύ κιονόκρανο της λύπης
όμως ο επιδιορθωτής έφτιαξα μέσα της το λιβάδι και το
αρνί που βελάζει και πολλά άλλα σχέδια και ηχητικές
αναθεωρήσεις, με σφυριά του απείρου με πρόκες-λέξεις
με διέσεις-υφέσεις, με τη βασική κλίμακα του ντο
(όχι, δεν θα τα αποκαλύψω).
Σε αυτό το μέρος τώρα τρέχουν ποιήματα και σκυλιά
και ο «Ευαγγελισμός» του Fra Angelico, πέφτει
μέσα εκεί εξακολουθητικά· εκεί
το Όλον φωνάζει με πολύ ιδιωτικό στόμα αλλά
μην πλανάσαι, διόλου δεν ιδιωτεύει. […]
.
Κλεοπάτρα Λυμπέρη, Το χρονικό από τη συλλογή Το δεν είμαι ακόμα
προσεχώς από τις εκδόσεις Ίκαρος
Πίνακας: Fra Angelico, O Ευαγγελισμός
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 