RSS

Monthly Archives: December 2017

Bάνια Σύρμου, Διλήμματα άχνης

Με αμύγδαλα ή χωρίς; Στρογγυλοί ή μισοφέγγαρο; Διλήμματα του ουρανίσκου που με κρατούσαν ξύπνιο το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων. Έπρεπε οπωσδήποτε να απαντηθούν τη νύχτα, πριν με ξυπνήσουν αξημέρωτα για τη λειτουργία των Χριστουγέννων. Εκείνο ωστόσο που με παρηγορούσε ήταν ότι, μετά τη Θεία Κοινωνία, ο μπουφές στο σαλόνι θα ξεκλείδωνε και θα αποκάλυπτε επιτέλους μπροστά μου τις δυο πιατέλες με τους βασανιστικά μυρωδάτους κουραμπιέδες της μάνας μου, που την τελευταία εβδομάδα της Σαρακοστής την έβλεπα ξεροσταλιάζοντας να τους ξεφουρνίζει, να τους ραντίζει με ανθόνερο και να τους πασπαλίζει με άχνη, δίχως κανένα οίκτο για τους νηστευτές του σπιτιού.

Πίνακας:Sebastian Picker

 

Tags:

Mary Low, Συνάντηση

.

Από τότε που σε γνώρισα
έχω τη μύχια χαρά των ψαλιδιών˙
αγαπώ τις γάτες και το μοσχοκάρυδο,
τα δάκρυα μιας μουσικής τυφλής μες στη νύχτα,
την πνοή της φωτιάς ανάμεσα στις στάχτες.

Από τότε που σε γνώρισα
το καμουτσίκι έχει μάθει τ’ όνομά μου,
οι σκάλες και τα ρόδα έχουν σπιρούνια˙
οι φοίνικες κλίνουν την κόμη τους
για να με κοιτούν μες σ’ όλους τους καθρέφτες.
Οι μικρές ώρες μ’ ανοίγουν την πληγή τους
στον ήχο ενός φλάουτου
που μου σχίζει την καρδιά.

Αισθάνομαι σαν το ωμέγα:
γιομάτη από μετάξι χλιαρό
άπειρο και απόν.

Μετάφραση: Νίκος Σταμπάκης, δημοσιευμένο στο περιοδικό Κλήδονας

Αrtwork:Lydia Lys

 

Tags:

Γιάννης Ρίτσος, Αίας

Αίας, κείμενο

Στο σπίτι, βρήκα τη μητέρα καθισμένη στην τραπεζαρία,
σκυφτή, στοχαστική, περνώντας σε λεπτή κλωστή μαργαριτάρια
λευκά, γαλαζωπά, ασημένια. «Τί θα τα κάνεις, μητέρα;» της είπα.
Κι εκείνη: «Θα τα ρίξω στο πηγάδι». Χαμογέλασε. «Μα τότε
γιατί τ’ αρμαθιάζεις;». Την κοιτούσα. Δε σήκωσε τα μάτια. «Κείνη που θα τα φορέσει
έτσι τα θέλει», αποκρίθηκε. Και μονομιάς κατάλαβα
πως μέσα σε κάθε πηγάδι, και μέσα μας, είναι μια όμορφη γυναίκα πνιγμένη,
μια πνιγμένη γυναίκα που δε λέει να πεθάνει, κι ούτε ξέρω τί σημαίνει,
καρτερική, καρτερική, κάτω απ’ το θόρυβο που κάνουν τ’ άλογα, τ’ αμάξια, τ’ άρματά μας.

Μία εξαιρετική παράσταση απο τη  MARIANNE POUSSEUR στο ρόλο 
του Αίαντα του Γιάννη Ρίτσου.

Στις 30 Νοεμβίου παίχθηκε στο Θέατρο VARIA των Βρυξελλών 
στο πλαίσιο της τριλογίας των στοιχείων

Ισμήνη, νερό
Φαίδρα, φωτιά
Αίας, αέρας

La trilogie des éléments
 

Μαρία Ρήγα-Πανουτσοπούλου, Απομεσήμερο

.

Απομεσήμερο ζεστό στον καφενέ.
Στέρνο περήφανο, μηνίγγι φουσκωμένο
με το μουστάκι βουτηγμένο στη ρακή
μια ομορφοκάπουλη τον φέρνει μεθυσμένο.

Ζεστά αχαμνά, υγρά αχαμνά
μέλι και ζάχαρη σταλάζουνε στην ψάθα…
Με την παλάμη στα λαγόνια μουλωχτά
μια ρουφηξιά
μια μπαταριά μέσα στην κάψα.

Μαρία Ρήγα-Πανουτσοπούλου, Απομεσήμερο από τη συλλογή Μια μέντα και άλλα, Διάττων, Αθήνα 2007

Πίνακας: Jeffrey Ripple