RSS

Daily Archives: 05/10/2015

Θόδωρος Μπασιάκος, Στη λυρική σκηνή

.

Τα χείλη του δεμένα φιόγκο
στο πρόσωπό του σαν παπιγιόν.
Του πολυέλαιου λογιών-λογιών
κλούβια αυγά από φως φέγγουν τον κύριο Όγκο.
Τώρα ψύχραιμος ακούει την ορχήστρα
η σοπράνο φρενήρης λέει μιαν άρια
Των ματιών του οι κόρες μακάρια
στις κόγχες βυθίζονται – διαταγή του μαέστρου.
Ένα «Ο» από χασμουρητό –τι νύστα!–
άναψε ξάφνου το σπίρτο του καβγά.
Καθώς έπαιζε, το πλήκτρο φα
με λύσσα το δάχτυλο δαγκώνει του πιανίστα.
Στου μαέστρου τα χέρια η μπακέτα
αρπάζει φωτιά. Το πρώτο βιολί
την σοπράνο οργισμένο πυροβολεί
που σωριάζεται πάνω στα σκόρπια μπουκέτα

Θόδωρος Μπασιάκος, Στη λυρική σκηνή, από τη συλλογή Πολύ ευγενής, Αθήνα 1985

Πίνακας: Stephen O’ Donnell

.

.

 

Στέλλα Δούμου, Αρόδο αριστερά του χρόνου με χαιρετισμούς Βαρβάρα

 

.

IV

Πέρασες από το θαύμα ανορθόγραφος
σε ορίζει μισό γράμμα και νομίσματα
που χάθηκε η αξία τους όταν τα είδαν οι εποχές με άδειο μάτι.
Ανοίγω την πόρτα ήσυχα
–όπως ανοίγουμε ένα μικρό λακκάκι στην άμμο
να θάψουμε τη δαγκάνα ενός κάβουρα ή μια ρωγμή από ήλιο–
και γενναιόδωρη στα ψέματα φεύγω χωρίς εικόνες μάχης.
Η δυνατότητα είναι μετρήσιμη και ακριβή
και αν ακόμα βόσκω σε κείμενα χωρίς δάση αναψυχής
συχνά μπορεί κανείς
να βάλει στοίχημα σε αυτήν μ’ επιτυχία.

Για τις ζημιές, δεν σε χρεώνω, να ξέρεις.
Στα παραμύθια με κατάγματα
πάντα έδινα ασπιρίνη με ζάχαρη.

Πυριφλεγώς, Βαρβάρα

Πίνακας: Henri Manguin

Στέλλα Δούμου, Αρόδο αριστερά του χρόνου με χαιρετισμούς Βαρβάρα, από τη συλλογή Έρως Αρόδο, Εκδόσεις Κουκούτσι, 2015

.

.