.
Σας παρακαλώ αφήστε με να περάσω, είμαι ο μοναδικός
μάρτυς σ’ αυτήν τη δίκη,
πρόκειται για το έγκλημα του αιώνος. Βέβαια, όλα αυτά
είναι υπερβολές της φαντασίας μου…
πώς αλλιώς να δικαιώσω την ύπαρξή μου σ’ έναν ακατανόητο κόσμο.
Συνήθως τις περισσότερες ώρες μου τις περνώ στο ζωολογικό κήπο
και σκέφτομαι πράγματα τόσο θλιβερά, που τα ζώα
γρυλίζουν φοβισμένα–
τέλος, βγάζω το περίστροφό μου, το ακουμπώ στο μέτωπό
μου και πυροβολώ
αλλά μ’ έχουν ξεχάσει κι οι σφαίρες μου φεύγουν προς τον ουρανό–
όπως θα φύγω κάποτε κι εγώ λυπημένος, χωρίς να μάθω
ποτέ ποιος είμαι.
Τάσος Λειβαδίτης, Η δίκη του αιώνος από τη συλλογή Μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα
Φωτό: Gilbert Garcin
.
.