Άγγελος καμικάζι πέφτει στη γη.
Υπάρχει ακόμη σπόρος στον ουρανό,
υπάρχει λόγος. Τα λόγια σου στα μάτια μου
ιαματικά νερά και περνάνε πουλιά
ακατάπαυστα από τα σωθικά μου.
Πολλές φορές κυνήγησα το φως
και δεν μπορούσα να το εντοπίσω.
Τώρα το μυρίζω και το αποκολλάω
από το σώμα σου.
Και τι φρέσκο χώμα που έχουν τα μάτια σου.
Ύστερα ο καταπέλτης του χρόνου
με έριξε αλλού και έβοσκα
χορταράκι στη σελήνη.
Αέρας φονικός με στροβιλίζει
προς το μέρος της αγάπης.
Πετάω άφοβα σε γκρεμούς και θάλασσες.
Η ανάσα σου προετοιμάζει ουρανούς και
σκοτάδια. Κοιτάζω τη φόδρα της άλλης μέρας
και βελούδο πιάνω.
Γυάλινος είμαι στα όνειρά μου,
με παρελθόν και μαύρα νερά.
Γιάννης Κοντός, Δευτέρα, συλλογή Η υποτείνουσα της σελήνης, σελ. 349. Από το βιβλίο Γιάννης Κοντός, Τα ποιήματα (1970-2010), Εκδόσεις Τόπος, 2013
Πίνακας: Juan Martinez Bengoechea
.
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 
Έκτωρ Πανταζής
21/01/2015 at 17:29
Με κάτι δικό του τον αποχαιρετούμε.Η ποίησή του είναι εδώ:
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
21/01/2015 at 19:45
Θλιβερή απώλεια…