![[Παζλ ] του Δημήτρη Π. Κρανιώτη (e-περιοδικό Bibliothèque)](https://ifigeneiasiafaka.com/wp-content/uploads/2013/05/kraniotis-bicycle345.jpg?w=645)
http://bibliotheque.gr/?p=22137
Να γεννιέμαι στο δάσος
από νερό και χώμα.
Δέντρο να γίνομαι
σκορπίζοντας τα φύλλα.
Να αιωρούμαι ανίερα
ως παζλ στον αέρα.
Να με τρώνε τα πουλιά
ως ρυτίδες με χρώμα.
Ν’ αναζητώ
με “Silver Αlert”
δίχως όνομα,
εμένα.
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 
Lamprini Kaklamani
13/03/2015 at 21:15
καταπληκτικό ποίημα Δημήτρη…τα δέντρα ..όπως και μεις ..είμαστε αδέλφια…παιδιά της μάνας Γης….άπειρα εύγε….υπέροχη η μουσική της Ιφιγένειας…καλό Σαββατοκύριακο…