.
ο ποιητης ξυπναει συχνα
με την ανασα του παλευοντας
Ερχεται και χτυπαει στα ρουθουνια του
η αγρια οσμη από τις αλυκές
με αυτό το ροζ το αποκοσμο
οι παλιοι το ξεραν
οι αλυκές
πως είναι κρούστες στις ρωγμες της κολασης
εκει που η μεμβρανη της ψυχης
λεπτυνε πολύ
κι ο κατω κοσμος συναντησε τον πανω
Πίνακας: Αtsushi Suwa
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 
Αλεξάνδρα Μπακονίκα
29/05/2013 at 14:54
Υπέροχο ποίημα…
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
29/05/2013 at 15:02
Εδώ μαζεύω τα καλά, Αλεξάνδρα! Φιλιά!