RSS

Βαγγέλης Ασημένιος, Άδυτο

15 Feb

.

Στα εισόδια ενός πένθιμου μπολερό

ο κύριος Κάτι καπνίζει παπύρους με σινική μελάνη

εκπαιδεύεται να ξεδιψά με δάκρυα κι αντεστραμμένη θλίψη

επανακαλύπτει την ομορφιά δίχως εναλλακτικές αγάπης.

.

Στη στράτα που κάθε τώρα βρέχει

επωμίζεται τους έρωτες των φαντασμάτων

και τα κρούσματα των καλών προθέσεων

για δυο τρεις μήνες μοναχά, που οι λεμονιές καρπίζουν.

.

Στο ξέπλυμα της θήρας τεμαχίζει τα εκτελεσμένα εργατικά,

μετέχει την απτότητα του πηγμένου αίματος

κι ανώφελα πιέζει τα αφηγημένα οράματα

σαν τα κουμπιά των φαναριών για τους πεζούς που πια δεν πιάνουν.

.

Στην επιρροή του Σαββάτου ντύνεται τη νύχτα και

γεμίζει το μπράτσο του πληγές να βόσκουν πεφταστέρια.

Μετανάστης πια της παιδικής ηλικίας

συμπλήρωσε τα ένσημα στο παζλ των μικρών χρωμάτων.

.

Βαγγέλης Ασημένιος, Άδυτο, από τη συλλογή Μάνα λησμονιά, εκδόσεις Περισπωμένη, 2016 Πίνακας: Marc Chagall

 

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

 
%d bloggers like this: