[…] Ντύσου τις κατάλληλες λέξεις / και ο ουρανός είναι δικός σου
Στο συρτάρι κλεισμένες λέξεις / στα μάτια κοιμούνται όνειρα / αρχαίες συνήθειες ριζώνουν στα πρόσωπα των αθώων / Τα δέντρα απορρίπτουν τα φύλλα τους / παντού νεκροφάνεια / Δεν είναι καιρός αυτός / για ποίηση…
Λέξεις μικρές και άηχες / ζητάνε μια καινούργια φλόγα / Ένα ποδήλατο χαμογελά / με προσκαλεί να δραπετεύσουμε […]
ΓΙΑΤΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ
[…]Διάτρηση σκότους / Ποίηση / Έμπνευση τυπωμένη στο πέταγμα της άγριας πέστροφας / Άγρια νερά σε σκοτεινά φαράγγια
Πάρε τη γλώσσα μου / και μάθε της καινούργιο αλφαβητάρι
Τρίχες, μου είπαν, τα ποιήματά σου / κι εγώ άφησα γένια να τους δικαιώσω / Μη χάσουν και οι λέξεις την αξία τους […]