Και τελικά το φως θα μείνει σβηστό
Θυσία στην ανημπόρια της αίσθησης
Μάστιγα κατάντησε αυτή η όραση
Μονοδιάστατη προβολή
Χάθηκαν ακόμα και οι όγκοι της φωνής μες στο σκοτάδι
Λαμπτήρας θαμπός δείχνει την έξοδο
Όποιος έχει μάτια βλέπει
Μίλα να βρω το δρόμο
Σ΄ ακούω σαν πλοηγό
Υποβολέα στο έργο που τα λόγια του μόλις έμαθα
Δεν ξέρω πώς ν’ αρχίσω
Διάλυσε τις σκιές που με συντρίβουν
Αντίτιμο εισιτηρίου δεν έχω
Όταν και ο τελευταίος των πλανημένων φύγει
Εσύ, μίλα μου
Θα μείνουμε εμείς
Φιγούρες γυμνές
Σε αίθουσα κλειστή
Περιμένοντας
Ίσως
Μια επόμενη αυλαία
.
Μαρία Κουλούρη, Θέατρο Σκιών, από τη συλλογή Μουσείο Άδειο, Εκδόσεις Μελάνι, 2013
Αλβανοί χορεύοντες σκέπτονται να στρέψουν προς νέες διευθύνσεις τις ενέργειές τους, εις τρόπον ώστε τα παιδιά να μην καταλάβουν τίποτες από τις πικρίες και τα απογοητεύσεις της ζωής. Ν α μ η ν κ α τ α λά β ο υ ν τ ί π ο τ ε ς π ρ ι ν α π ό τ ο ν κ α ι ρ ό τ ο υ ς. Πάντως οι σκέψεις αυτών των Αλβανών δεν περνούν πέρα από τους σκαρμούς των παραθύρων. Κι αυτό διότι Ιταλός τις, ακούων εις το όνομα Γουλιέλμος Τσίτζης, και επαγγελλόμενος τον επιδιορθωτήν πνευστών οργάνων, προσπαθεί να εξαπατήσει τους μελλονύμφους, εφαρμόζων σε παλαιού συστήματος ραπτομηχανή Σίγγερ τέσσερα χουνιά, εκ των οποίων τα δύο γυάλινα και τ’ άλλα δύο καμωμένα από ένα οποιοδήποτε μέταλλο. Να μην ταραχθή κανείς: η εικών αύτη είναι η μόνη που εβοήθησε τον αποθανόντα αόμματο φαροφύλακα να ανακαλύψη το μυστικό του φρέατος.
.
II
(περί ανέμων και υδάτων)
Αιωνία η μνήμη του ευγενεστάτου Οθωμανού Αλή Χαντζάρ εφένδη, ποτέ ανωτάτου υπαλλήλου της Αυτοκρατορίας, όστις μεγάλως ευεργέτησε την ανθρωπότητα, βοηθούμενος από Ιταλόν τινά, Γουλιέλμο Τσίτζη λεγάμενο. Αυτής άλλωστε της γνώμης είναι και η κυρία Άρτεμις. Της «κυρία Άρτεμις» η βεβαίωσις γαληνεύει τις ανήσυχες ψυχές και συνεισφέρει μεγάλως εις την προσπάθειαν γάλλων ποιητών του XVI αιώνος να συμπήξουν νέαν σχολήν υπό την επωνυμίαν «Πλειάδα». Άλλωστε κανείς εξ υμών δεν λησμονεί ότι ο μοναχός Σβαρτς ανεκάλυψε την πυρίτιδα. Και έτζι διά τα άλλα…
Νίκος Εγγονόπουλος, Μην ομιλείτε εις τον οδηγόν, 1938