RSS

Σταύρος Σταμπόγλης, Τετάρτη βράδυ

29 Nov

.

ιγ’

Μαθαίνω ότι η ακινησία στηρίζεται στο τσακισμένο

γόνα ενός έρωτα. Όπου δυο γόνατα σπασμένα σημαίνει

θάνατος. Αυτός ο μπάρμαν, αντάξιος των θαμώνων του,

ακαταπαύστως φλυαρεί το πένθος.

Κατανοώ∙ μοναξιά σημαίνει αποδοχή ευθύνης

καθώς ξεδιπλώνονται οι τέσσερεις εποχές πίσω

από κατευθυνόμενες μετεωρολογίες και άλλα

φυντάνια παρηγοριάς∙  νυμφίοι δημοσίου

συμφέροντος, προμηθειών κι επιδομάτων.

Αν είχα το δικαίωμα να επιλέξω, θα προτιμούσα εξαρχής

την ερημιά,  παρά μια μήτρα σφουγγάρι τις νύχτες,

μεθυσμένη το πρωί, παραδομένη το μεσημέρι.

Ποιος ο λόγος άραγε να χάνω

τόσο χρόνο για ένα στεγνό απόγευμα;

Σταύρος Σταμπόγλης,  Τετάρτη βράδυ,από τη συλλογή 13 μπαλάντες του bar, εκδόσεις Κουκκίδα, 2021

Πίνακας: Ernst Ludwig Kirchner

 
Leave a comment

Posted by on 29/11/2021 in ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΠΟΙΗΣΗ (ελληνική), Σταύρος Σταμπόγλης

 

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

Gravatar
WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. ( Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. ( Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. ( Log Out /  Change )

Cancel

Connecting to %s

 
%d bloggers like this: