RSS

Έντγκαρ Άλλαν Πόε, Ο χρυσός σκαραβαίος

18 Oct

.

Με βαριά καρδιά συνόδευσα το φίλο μου. Ξεκινήσαμε κατά τις τέσσερις· ο Λεγκράν, ο Δίας, ο σκύλος κι εγώ. Ο Δίας κουβαλούσε μαζί του το δρεπάνι και το τσαπί, επιμένοντας να τα κρατάει αυτός, περισσότερο από φόβο –όπως μου φάνηκε– να τα εμπιστευτεί στα χέρια του αφέντη του, παρά από υπερβολική εργατικότητα ή διάθεση εξυπηρέτησης. Το πείσμα του είχε κορυφωθεί κι αυτό το «καταραμένο ζουζούνι» ήσαν οι μόνες λέξεις που ξέφευγαν από τα χείλη του σ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού.  Εγώ κρατούσα δύο συσκοτισμένα φανάρια, ενώ ο Λεγκράν περιοριζόταν αν έχει το σκαραβαίο, που τον μετέφερε γαντζωμένο στην άκρη ενός μαστιγίου, στριφογυρίζοντάς το μπρος πίσω, σαν ταχυδακτυλουργός. Όταν είδα αυτό το τελευταίο απτό δείγμα της παραφροσύνης του φίλου μου, μόλις που κατάφερα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. Πάντως, θεώρησα προτιμότερο να συμμορφωθώ με τη φαντασία του –τουλάχιστον προς το παρόν– ώσπου να μπορέσω να πάρω δραστικότερα μέτρα, με μια κάποια ελπίδα επιτυχίας. Στο μεταξύ, μάταια προσπάθησα να τον βολιδοσκοπήσω σχετικά με το αντικείμενο της εκστρατείας μας. Από τη στιγμή που πέτυχε να με καταφέρει να τον συνοδεύσω, φαινόταν απρόθυμος να συζητήσει οποιοδήποτε θέμα μικρότερης σημασίας, και αποκρινόταν σ’ όλες μου τις ερωτήσεις μ’ ένα «θα δούμε».

Έντγκαρ Άλλαν Πόε, Ο χρυσός σκαραβαίος, μτφρ.: Π. Ακριβός, επιμέλεια: Αλέξανδρος Μωραΐτης  σελ. 42-43, εκδόσεις Ερατώ, Αθήνα 2004  

Artwork: Βrand Kunkle

 
Leave a comment

Posted by on 18/10/2021 in Έντγκαρ Άλλαν Πόε, ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ (ξένη)

 

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

Gravatar
WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. ( Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. ( Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. ( Log Out /  Change )

Cancel

Connecting to %s

 
%d bloggers like this: