.
Και το φεγγάρι έφερνε πάντα
Πίσω του ένα λελέκι μαύρο.
***
Πέρα για πέρα είταν φεγγάρι,
Ήσκιος κανένας δεν μπορούσε.
***
Και τότε ένα λελέκι μαύρο
Κατέβαζε ο ουρανός μπροστά μου.
***
Καθόταν μ’ ένα βλέμμα εκείνο
Σα να μη χάρηκε ποτέ του.
***
Το βλέμμα του έπαιρνα βαθειά μου
Κει που η ψυχή είναι μόνο κλάψα…
***
Ούτε ήσκιος χάμω δεν μπορούσε·
Ούτε πουλιού λαλιά στη νύχτα.
***
Μονάχα ένα λελέκι μαύρο
Μέσα στη μοναξιά μπορούσε.
***
Κι η κλάψα που απ’ τον κόσμο φεύγει
Και παρευθύς αλλάζει κόσμο.
Νίκος Φωκάς, Το φεγγάρι κι η τρέλλα, Βασίλη Βασιλικού, Η ελληνική ποίηση, ανθολογημένη από τον Ρήγα έως σήμερα
Πίνακας: Anne Siems
.
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 