[…] Θα συναντηθούμε ένα απόγευμα του Ιουνίου στο σταθμό του Βελεστίνου, στην αποβάθρα Β. Θα είμαι είκοσι τριών χρονών, με ξανθά μαλλιά, και θα με λένε Λένα. Θα φοράω καινούρια εσώρουχα κι ελαφρύ μαύρο φουστάνι με λευκά πουά, μικρά σαν φακές, πολύ σεμνό, που καθώς θα φυσάει θα αφήνει ίσα να μου φαίνονται τα γόνατα. Στα πόδια μαύρα παπούτσια εφηβικά, χωρίς τακούνι. Στο χέρι δαχτυλίδι κληρονομικό. Θα ψάχνω κάποιον που θα μοιάζει με μια παλιά φωτογραφία, που θα τον αγαπώ με πάθος και θα μυρίζει πάντα όμορφα, και θα αρνούμαι να ανοίξω συζήτηση με τους τραχείς συνεπιβάτες για την Αθήνα, που θα περιμένουν πιο κει και θα με ρωτάνε από πού έρχομαι και τι ώρα είναι. Μόλις έρθει ο άντρας της φωτογραφίας θα πιαστούμε αλά μπρατσέτα, πολύ αξιοπρεπώς, και θα καθίσουμε δίπλα δίπλα στο τρένο με τα φθαρμένα καφετιά πλαστικά καθίσματα που πάνω τους θα έχουν συμβεί ιστορίες παλιότερες από τη δική μας, καμιά τους όμως τόσο οριστική. […]
Photo: Martin Waldbauer
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 