.
Ακρίδα του ρίγους
το αυτί μου μια πίστα
η γλώσσα σου εξαίσιος σκιέρ
πεταχτών ελιγμών απίθανων ψιθύρων
με τινάζει στα σλάλομ τ’ ουρανού.
Μετά παίρνεις νωθρά το σουτιέν σου απ’ το πάτωμα
κουμπώνεις τη μελαγχολία του κόσμου
στον ήχο
της κόπιτσας.
Γιάννης Βαρβέρης, Σκι, από τη συλλογή Αναπήρων πολέμου, Ποιήματα, τόμος Α′, Εκδόσεις Κέδρος, 2008
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 
vequinox
17/12/2015 at 03:28
Reblogged this on vequinox.