Daily Archives: 27/05/2015

Ασημίνα Λαμπράκου, ανενδοίαστα υπερβολικό

η νύχτα φορούσε λουλούδια στα μαλλιά
κι ένα τσιγάρο ντελικάτο στα δάχτυλα ανάμεσα

οδήγησε μια παλιά Σεβρολέτ στο δρόμο προς το Κάιρο
κι ευτυχώς! πάτησε εγκαίρως φρένο
μπροστά σ’ έναν ήλιο ασθμαίνοντα υποταγή στην
υγρασία του τόπου

το γάλα έσταζε απ’ την κατσαρόλα
κι εκείνη γύρισε τον πίνακα ανάποδα
για να βρει το γεγονός δικαιολογία

η ανάμνηση έπεφτε νεκρή
όταν κάποιο όπλο εκπυρσοκρότησε αυτεπίστροφα

ευλογημένοι οι χρόνοι που γεννούν καρποφορούσα
μια σιωπή. _

Ασημίνα Λαμπράκου, ανενδοίαστα υπερβολικό, από τη συλλογή νοτιανατολικό βλέμμα, σελ. 66, Εκδόσεις Ενδυμίων, 2014

Artwork: Kamil Vojnar

Eυσταθία Ματζαρίδου, Υπνοβάτης

27 May

Κάποιες νύχτες σηκωνόταν απ’ το κρεβάτι και κοιμισμένος άνοιγε την πόρτα, κατέβαινε τα σκαλιά και έφερνε μια γύρα στην αυλή, έβγαινε στα σοκάκια, και τα σκυλιά αλυχτούσαν στο πέρασμά του. Αλλά δεν τον ξυπνούσαν. Ώσπου κουραζόταν και σαν προγραμματισμένο ρομπότ επέστρεφε στη βάση του. Την άλλη μέρα καταλάβαιναν απ’ τα σκονισμένα παπούτσια του ότι νυχτοπερπατούσε. Κανέναν δεν ανησυχούσε το κοιμισμένο του νυχτοπερπάτημα. Αυτός δεν το καταλάβαινε έτσι κι αλλιώς και οι άλλοι ήταν συνηθισμένοι να ξυπνούν μέσα στη νύχτα, να κατεβαίνουν τα σκαλιά και να διασχίζουν την αυλή για να πάνε στο υπαίθριο αποχωρητήριο. Ένας συγγενής τους, πολύ μορφωμένος, διάβασε στην εφημερίδα: Υπνοβάτης έπεσε σε φρέαρ. Από τότε κλείδωναν την εξώπορτα και έκρυβαν το κλειδί. Γιατί στη μέση της αυλής υπήρχε ένα πηγάδι. Ήρθε ένα πρωί που ήταν άφαντος. Έτρεξαν στο πηγάδι και ήταν στον πάτο του. Η μοναδική νύχτα, μετά από μήνες, που ξέχασαν να κλειδώσουν την εξώπορτα.

Πίνακας: Alain Senez

Ασημίνα Λαμπράκου, δεν υπάρχω

27 May

Είμ’ η σκιά μιας
Άνοιξης που δεν καρποφόρησε
Το σώμα τζίτζικα
σε χειμασμένη γη
Πέτρα θηραϊκή
σε μαύρο τέμπλο ζωγράφου
Είμαι τ’ όνειρο
μιας άγνωρης ζωής
Το κορμί ράφτρας στην Καμπούλ
Η άμμος που σ’ αγκαλιάζει
στην παγωμένη στέπα της Σιβηρίας