Τι αξία θα ’χε η δεύτερη ζωή μας
όταν μαρτυρήσαμε όλοι στη γη;
Στον ουρανό δε θα ’μαστε παρά κόπιες.
Κωστής Παπακόγκος, Η έβδομη λιαχτίδα, Εκδόσεις Μανδραγόρας, 2014
Πίνακας: Anelecia Hannah
.
.
Τι αξία θα ’χε η δεύτερη ζωή μας
όταν μαρτυρήσαμε όλοι στη γη;
Στον ουρανό δε θα ’μαστε παρά κόπιες.
Κωστής Παπακόγκος, Η έβδομη λιαχτίδα, Εκδόσεις Μανδραγόρας, 2014
Πίνακας: Anelecia Hannah
.
.
Posted by Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka on 18/10/2014 in Kωστής Παπακόγκος
.
Λυγμός ορμάει προς το μυαλό σα θρόμβος.
Μια σκέψη σα λυγμός.
Αλέθουνε οι κοπτήρες στάζοντας
Αίματα λίπη συλλαβές
Απ’ των χειλιών τις άκρες∙
Γλώσσα που κρεουργεί
Με νύχι λέαινας
Και βουλιμία λυγγός
Ενός ανήλεου κυνηγιού
την ωμή λεία
Από τη συλλογή Η σκέψη ανήκει στο πένθος, 1996
Αντώνης Φωστιέρης, Μικρή αναδρομική, (Αυτοανθολογία 1971-1996) Εμβόλιμον, ανάτυπο
Πίνακας: Daria Petrilli
.
.
Posted by Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka on 18/10/2014 in Αντώνης Φωστιέρης
H κόψη
της αμφίβολης όψης σου
ούτε γυρίζει να κοιτάξει
trekking
Η όψη
της αμφισβητούμενης κόψης σου
μαχαιρώνει στα κάθετα, στα ίσια
Και τι την νοιάζει αυτήν;
Να είναι καλά
οι Τουαρέγκ
να μας δεξιώνονται
στις σκηνές τους
με όξος
και το μέλι
από φευγαλέα χαμόγελα,
καρφωμένα σε πίπα ειρήνης.
Κατάφερες να ακυρώσεις
όλες τις όπερες
στο ράμφος
απ’ τα θαλασσοπούλια
με δυο φτυσιές
και τρεις μαχαιριές.
Οι απαντήσεις
θα σχολιάζονται εφεξής
σε πνιγμένα κουνάβια
και στο εγγύς τους φτενό πλευρό.
Κανείς
να μην απορήσει
αν με δει
με το δάχτυλο στο στόμα
να σιγάζω
αδυναμίες
υπό την αισχύνη
της ξεγυμνωτικής έκθεσης
των σπλάχνων σου.
Ο αυτοσεβασμός
κατέρρευσε μεσοστρατίς,
τράβα
να τον φέρεις πίσω
έστω και με το ζόρι,
μην τον αποθέσεις
στις φλέβες μου
σφραγισμένες τελούν
χώσ’ τον βαθιά
στους νευρώνες σου
Χρεία δει.
Πίνακας: Chris Herenius
.
Posted by Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka on 18/10/2014 in Αμαλία Ρούβαλη, ΦΙΛΟΙ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ - ΓΡΑΦΕΣ


