RSS

Daily Archives: 27/11/2012

Image

Η τέχνη ως πρόσχημα

Η τέχνη ως πρόσχημαΟ ώριμος και ενσυνείδητος καλλιτέχνης, απόλυτα αυστηρός και ειλικρινής με τον εαυτό του, ασίγαστος αγωγιάτης και κριτής των μύχιων σκέψεων, του σαρκοβόρου ψυχισμού του, της αέναης πλάνης του, που επικαλύπτει το αβάστακτο και τον ποιεί συνιδρυτή των αισθητικών τοπίων του ευνουχισμού του κόσμου, έχει να αποδεχθεί το οξύμωρο της γενεσιουργού ματαιότητας του κοινωνικού του ρόλου και της ύπαρξής του : η Τέχνη του, η όποια Τέχνη, δεν είναι τίποτε άλλο από μία απλή εφεύρεση, ένα βολικό πρόσχημα για τη συμβολική επένδυση αυτής της ακάματης αδυναμίας του απέναντι στο θάνατο (η στρατευμένη τέχνη είναι ένα πρόσφορο παράδειγμα) και της ασίγαστης ορμής να του αντιταχθεί, μέσα από τη διαφορετική του εγγραφή σε κείνο που τον καταστρέφει.

Φωτό: Robert and Shana Parkeharrison

 

Tags: , , , ,

Image

Φωτό: Fable, Robert and Shana Parkeharrison

?

 

Tags: ,

Image

Στέλλα Δούμου

Πέρλες διαδικτύου: Στέλλα-Oυράνια Δήμου, ποίηση

Μωβ δρόμοι, μωβ πόλη, τα παράθυρα βρίθουν
απαγγελίες αλογόνων άστρων
και τεχνάσματα της επίκουρης νύχτας.

Γεράκια βγαίνουν από σαξόφωνα.
Τροχασμοί πιάνων
σε ανάκλιντρο αίσθημα – και
λίγα λέω.
Ουίσκι με γεύση τύρφης κι ομίχλης
από μέρη φωλιασμένα στη σκουριά των φάρων
από μέρη κρεμασμένα στη διαδρομή ακέφαλων ιππέων.

Μαύρη πιατέλα με παχουλά φωνήεντα
ο ουρανός.
Κι η σάλτσα του φεγγαριού γλυκόξινη.
Η λειτουργία της μουσικής θερμή
στον ύπερό της.
Καπνοί αναθρώσκουν παρελθόν κρεολών
κι επίγευση βούτυρου, βανίλιας και βυθού.
Βυθοί φωνών, του βραχνού χρόνου η πίστωση
σε λαρύγγια επενδυμένα βελούδο.

Τόσα φασματικά έμπλαστρα
τόση λιπαρότητα θαυμάτων
στις δοσοληψίες της νύχτας
και συ να επιμένεις
να δειπνήσεις
ελαφρά;

Πλευρώτους αγκαλιά με πεφταστέρια για μένα. Και blues για να ορκιστώ πως θα χορτάσω.

Στέλλα Δούμου, Πλόκαμοι της Βερενίκης

Πίνακας:Graham Dean

 

Tags: , , ,

Video

Τάσος Λειβαδίτης, Οι γυναίκες με τ’ αλογίσια μάτια

 Anke Merzbach 7

.

Γιατί οι γυναίκες έχουν προαιώνιους,
μυστικούς δεσμούς με το αίμα
αίμα της ήβης, αίμα της παρθενιάς, αίμα της γέννησης
και βλέπουν πως τα λόγια στάζουν αίμα
λογχισμένα από τη δυσπιστία
και βλέπουν πως οι πράξεις τρέχουν αίμα
απ’ τη δειλία αποκεφαλισμένες
αίμα στα χέρια, αίμα στις κούπες, αίμα στο ψωμί
αίμα για να γεννηθείς,
αίμα για να πεθάνεις
βαθύ, σα θαύμα, ανθρώπινο αίμα.

Τάσος Λειβαδίτης, Οι γυναίκες με τ’ αλογίσια μάτια, Εκδόσεις Κέδρος

Πίνακας: Anke Merzbach

.

.

 

Tags: , , , , ,

Image

Πίνακας: Chen Mantian

Πίνακας: Chen Matian

Seeing bulbous goldfish swimming through air in the tangible world may be a physical impossibility, but at least it’s a visual realization in these Chen Mantian portraits. In addition to rendering beautiful women in his paintings, Mantian incorporates aquatic animals gracefully floating about as naturally as they would under water. It adds a surreal element to his stunning photo-like images, and viewers get a euphoric rush from staring at something so bizarrely mesmerizing.

Aside from these works, Chen Mantian also paints more traditional pieces that capture the loveliness of his subjects and their surroundings. He often depicts women of Chinese ethnicity using techniques that are commonly associated with Western art. This distinct marriage of technique and subject matter makes Mantian’s creations stand out in comparison to his contem Seeing bulbous goldfish swimming through air in the tangible world may be a physical impossibility, but at least it’s a visual realization in these Chen Mantian portraits. In addition to rendering beautiful women in his paintings, Mantian incorporates aquatic animals gracefully floating about as naturally as they would under water. It adds a surreal element to his stunning photo-like images, and viewers get a euphoric rush from staring at something so bizarrely mesmerizing.

 

Tags: , ,

Ταλέντο

Ταλέντο

Το ταλέντο συνοψίζει το έσχατο στην πιο γελοία εκφορά του, με βλέμμα αθωότητας, χωρίς ιδεαλισμούς, χωρίς πεσιμισμούς, χωρίς καμία προσδοκία : ένας ταλαντούχος και ώριμος καλλιτέχνης οφείλει να είναι απόλυτα συμβιβασμένος με το γεγονός ότι η Τέχνη —αν και δεν αποσόβησε ποτέ την ωμότητα του ανθρώπου, μετουσιώνοντας το ανοίκειο και το άναρχο σε οικείο και λιγότερο τρομακτικό, διά μέσου της αισθητικής αναπαράστασή τους—, δεν στάθηκε ωστόσο και ικανή να αναστρέψει την πορεία του ανθρώπου.
Αν και ταλαντούχοι, ευφυείς και οξυδερκείς υπηρέτες της Τέχνης  σμίλεψαν ανυπέρβλητα έργα με πανανθρώπινη απήχηση, ο κοινωνικός ρόλος της τέχνης παραμένει υπό ερώτημα γειτνιάζοντας με τη βίαιη, τραχιά, ανεπεξέργαστη, ανόητη και παράλογη φύση του ανθρώπου, που αναπαράγεται επαναληπτικά μέσα στο χρόνο με κοινωνικά μοιραίες απολήξεις.  Ίσως πρέπει να επαναδιατυπωθεί και το ερώτημα, εάν η Τέχνη δεν λειτουργεί,  μάλιστα,  και ανασταλτικά, παράγοντας  κοινωνικές ψευδαισθήσεις μετεξέλιξης σε «καλλιτέχνες» και οπαδούς,  καθώς ενδυναμώνει την κοινωνική ταυτότητα με ένα «comme il faut» ιμάτιο ρόλων, μία ακόμη φλούδα κρεμμυδιού που αντιστέκεται με «αισθητική» στο terror vacui και στο ανεπεξέργαστο αρχέγονο της φύσης.

 

Tags: , ,