μα πάλι οι λέξεις επισκέπτες που μεθώ
Στις δώδεκα το πώς και το γιατί αμπαλάρω
και στο κορμί τα ίχνη σου ρωτάω.
Την πρόφαση γι’ απόφαση
φοράω μενταγιόν
η Σταχτοπούτα των καιρών
μα αλλού θέλω να πάω
η μοναξιά φοβίζει τα αμήχανα
Στις δώδεκα χαρίζω κινήσεις λιγοστές
γλυκό νανούρισμα στ’ αλλόκοτα που θες.
Την πρόφαση γι’ απόφαση
φοράω μενταγιόν
η Σταχτοπούτα των καιρών
μα αλλού θέλω να πάω
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 