.
Θα κλειστώ τριακόσια χρόνια σ’ ένα σπίτι
χωρίς πόρτες και παράθυρα.
Τα μέλη μου θα σαρκώσουν δοκάρια και τοίχους.
Τα γεγονότα θα παραδοθούν έρμαιο
στη μαρτυρία της ιστορίας.
Οι απόδημοι εργάτες θα χτίζουν και θα χτίζουν
σμίγοντας βούρλα κι άγριες μέντες στ’ ακροκέραμα.
Θα κλειστώ σ’ ένα σπίτι τριακόσια χρόνια μόνη
ανάμεσα στους σκελετούς των σκαριφημάτων.
Τα μάτια μου θα εμπυρώνουν το σκοτάδι
αθυρματικά σφυρηλατώντας κρύσταλλα και γυαλί.
Στα χωρίσματα η μέρα
θα χύνει το μεμπτό της σάρκας μου.
Εκατοντάδες μυρμήγκια στα μαδέρια
θα θηλακώνουν τα υπόγεια νερά.
Και η χλόη ψηλή, όλο γυαλάδα
θα σκαλώνει στην κρεβατίνα του κήπου.
Πότ’ ένα δάχτυλο πότ’ ένα αυτί
θα γαργαλάει τις φύτρες πλάι στους κροτάφους
και θ’ αναταράζονται τα σπλάχνα του.
Μένη Πουρνή, Ξεχασμένη τσέχικη ανάμνηση, από την ποιητική συλλογή Οι άκανθες των αιώνων, εκδόσεις Δρόμων, 2022
.
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 