RSS

Βασίλης Λαλιώτης, Γαλάζια περίοδος

28 Sep

.

Βγήκα ν’ αγαπήσω εκεί που είναι οι άλλοι

αυτοί που έχουν θέλω δικά τους και τα όχι

ακούγονται πυροβολισμοί μιας ηλικίας ανελέητης

κι έχανα έχανα όπως όλοι οι μελλοντικοί κερδισμένοι

Μα και στη μεγάλη άρνηση φύσαγε ένα αεράκι

που έφερνε άρωμα ανθών πορτοκαλιάς

εκείνου του κήπου που ήθελε στον κόσμο να υπάρξει

γιατί αυτός ήταν το δίκαιο και η μεγάλη εκδίκηση

η γαλάζια εκδίκηση όλων των κήπων

που αφήνει τις χαμένες γάτες των ερώτων

κρυφά σημεία κάποιων από τις γωνίες του

οι μικροί λάρητες που λατρεύει ο κηποφύλακας

κι αυτό ως τη μέρα που ήρθε εκείνη σκοτεινιάζοντας

με μια αγκαλιά από κλαριά ροδαμισμένα μες στα χέρια

κι έγιναν όλα των γυναικών τα ονόματα ασπρόμαυρα

με σχήματα πεσμένα από ψηλά προορισμένα

να πάρουν σάρκα και οστά και ηρεμία γαλάζιου

να φύγουν απ’ τη γλώσσα και τον άμμο στα γρανάζια της

να γίνουν ένα κάτω από το φως μάτια με μάτια…

Βασίλης Λαλιώτης, από τη συλλογή Γαλάζια περίοδος, Ενδυμίων 2021

Πίνακας: George Braque

 

Leave a comment