Monthly Archives: June 2017
Μαρία Ρασσιά, Ραμμένα χείλη
Η κυρία Ζωή – η δασκάλα του – του είχε πει ότι και αυτή φοβάται τους κλόουν και, όταν ήταν μικρή, ήταν πεπεισμένη ότι πληρώνονται από γονείς για να φοβίζουν τα παιδιά τους για τα κακά πράγματα που κάνουν. Και πηγαίνουν τα βράδια στα παράθυρα των παιδιών και βγάζουν κραυγές αλλόκοτες και βάζουν φακό στα πρόσωπά τους και κάνουν «τζα» και ξυπνάνε τα παιδιά. Του είχε πει την ιστορία με τον κλόουν.
Την πήγαινε ο πατέρας της στο τσίρκο, κι εκείνη έσφιγγε τα μάτια της από φόβο και αυτά πρήζονταν κι έβγαζε τσίμπλες στα τσίνορα και κριθαράκι και ο πατέρας της το πίεζε για να σκάσει και να βγει το πύον· κουβαλούσε την πιπίλα της στην τσέπη στα κρυφά και έτριβε τη θηλή με τα δάχτυλά της μέχρι που την τσάκωσε ο πατέρας της και στο τέλος μιας παράστασης την πήγε σ’ αυτόν· και την πρόδωσε· και ο κλόουν έβγαλε ψαλίδι απ’ την τσέπη του κι έκοψε τη λαστιχένια θηλή.Τζαίημς Τζόυς, Οδυσσέας
Ήμουνα πιο ευτυχισμένος τότε. Όμως, ήμουνα ο ίδιος; Ή, τώρα είμαι αυτός που είμαι; Είκοσι οχτώ χρόνων. Αυτή ήταν είκοσι τριών όταν φύγαμε από την οδό Λόμπαρτ. Κάτι άλλαξε. Ύστερα από τον Ρούντυ δεν εύρισκε καμία ευχαρίστηση όταν το κάναμε. Δεν μπορείς να φέρεις πίσω τις παλιές μέρες. Σαν να θες να κρατήσεις το νερό στις φούχτες σου. Θα ήθελες να ξαναγυρίσεις στα περασμένα; Τότε που μόλις αρχίζαμε. Θα το ήθελες; Δεν είσθε ευτυχισμένος σπίτι σας, καημένο άτακτο μικρό παιδί; Θέλει να μου ράβει τα κουμπιά. Πρέπει να απαντήσω. Θα της γράψω στη Βιβλιοθήκη. Η οδός Γκράφτον, χαρούμενη, με ανοιγμένες τις τέντες της, ερέθισε τις αισθήσεις του. Σταμπαρισμένες μεταξωτές μουσελίνες, κυρίες και χήρες, κουδουνίσματα από χάμουρα, γδούπος οπλών πάνω στο ζεστό πλακόστρωτο. Παχιές πατούσες που έχει αυτή η γυναίκα με τις άσπρες κάλτσες! Εύχομαι η βροχή να τις γεμίσει λάσπες ίσαμε πάνω. Άξεστη χωριάτισσα. Όσο βοδινό κρέας έφαγε, της κατέβηκε όλο στις πατούσες. Η Μόλλυ δεν έχει καλές αναλογίες. Πέρασε χασομερώντας μπροστά από τις βιτρίνες του Μπράουν Τόμας, εμπορία μετάξης. Καταρράχτες από κορδέλες. Μετάξια της Άπω Ανατολής, ελαφριά σαν ατμός. Ο λαιμός μιας γερμένης υδρίας ξέχυνε μια πλημμύρα από κατακόκκινη σαν αίμα ποπλίνα: λουστραρισμένο αίμα. Οι Ουγενότοι την έφεραν στα μέρη μας. La causa è santa! Τάρα, τάρα. Εκπληκτικό αυτό το χορικό. Τάρα. Πρέπει να την πλένεις σε βρόχινο νερό. Του Μέγιερμπηρ. Τάρα ρα μπουμ μπουμ μπουμ.
Οδυσσέας, Τζαίημς Τζόυς, Κεφ. 8, Λαιστρυγόνες, μτφρ. Σωκράτης Καψάσκης, σελ. 206-207, Κέδρος 1990
Artwork:Andrei Remnev
Τάσος Γουδέλης, Απόσταση αναπνοής
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 