Μη με λες ονειροπαρμένο. Δεν είμαι. Ο ονειροπαρμένος
απλώνει τα δάχτυλά του πάνω στο σώμα της νύχτας και
πιάνει την αύρα της. Δεν είμαι εγώ αυτός.
Το απροσδόκητο εξωραΐζει και ραντίζει το γκρίζο
με μοβ αχάτη. Δεν είναι φίλος της δόξας,
παρά μόνο ακίνητος θωρεί τις αλλαγές στο κύμα.
Δεν επεμβαίνει στην ύλη. Διακρίνει το όμορφο
μέσα στο άσχημο. Γεννάει ιδέες καθισμένος σε
μια τέντα από τη γη ως τον ουρανό. Είναι σιωπηλός.
Εγώ δεν είμαι. Απλά βρίσκομαι στην άκρη της τέντας
Ξηλώνοντας τον αέρα με την άγνοιά μου. Ράβε ξήλωνε,
ράβε ξήλωνε. Μια λάθος βελονιά και πήρε
ο διάολος τον κόσμο. Κι εκείνον μαζί.
Γιώργος Πολ. Παπαδάκης, Νέα ατραπός, Εκδόσεις Δίφρος, 2014
Πίνακας: Μιχάλης Οικονόμου
.