Nίκος Σταμπάκης, από την ενότητα «Ο Αναμαλλιασμένος Κρόκος»
30Sep
Το σούρουπο ψάχνει στην τζέπη του γι’ αστέρια Και δεν βρίσκειΕλλείψει αυτών Αμολάει φιάλες ιωδίουΜε την ένδειξη «Μην ανακινείτε» Αλλ’ η βροχή δεν ξεύρει να διαβάζει Μήτες ο ανεμοδείχτης Μήτες οι μαύροι κύκλοι των ματιών Με δαχτυλίους ως τέμνουν Τ’ αυλάκια που οι προβολείς χαράσσουν στον αιθέρα Σαν τρέχει η μύτη τους Στραβώνοντας τον Παρθενώνα Που τρεκλίζειΝαι η βροχή δεν ξεύρει να διαβάζει Ξεύρει μονάχα να διαολίζει τα στενά του Στρέφη Και να κοσμεί τα μήλα της με ροκανίδια Στάζοντας σκιών ψήγματα στους δυο κερματοδέχτες Που τρεμοπαίζουν σαν λεπτά φύλλα από λαμαρίνα Κάμνοντας να παρομοιάζει με την Σύλβια Σίδνεϋ Με μαλλιά κυανού ατμού Και δαγκωμένα χείληΌχι ο ανεμοδείχτης δεν ρωτάει πολλά Κι αδράχνει ως λάσο απ’ το μαλλί την Ουρανία Σκεπίδου Όπου αρουραίοι κι αρθριτικές αράχνες κάμνουν σκι Με οστά καρβουνιασμένων αρχαγγέλων.
Nίκος Σταμπάκης, Το άλας των ηφαιστείων, Εκδόσεις Φαρφουλάς, 2010, από την ενότητα «Ο Αναμαλλιασμένος Κρόκος»
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 