RSS

Tag Archives: Ξένη ποίηση

Image

Σύλβια Πλαθ, Το όνειρο

Σύλβια Πλαθ, Το όνειρο

«Χθες βράδυ», είπε, «κοιμήθηκα μια χαρά
αν εξαιρέσεις δυο αλλόκοτα όνειρα
που ήρθαν λίγο πριν αλλάξει ο καιρός
όταν σηκώθηκα κι άνοιξα όλα
τα πατζούρια, για να μπει στα δωμάτια
ο ζεστός πουπουλένιος άνεμος με το υγρό του φτέρωμα.

Στο πρώτο όνειρο οδηγούσα
κατεβαίνοντας τα σκότη, μέσα σε μια μαύρη νεκροφόρα
με πολλούς ανθρώπους, ώσπου τράκαρα
σ’ ένα φως κι αμέσως μια γυναίκα
μαινόμενη μας ακολούθησε κι όρμησε καταπάνω μας
να σταματήσει το αυτοκίνητό μας.

Κραυγάζοντας ήρθε στο νησί
Που είχαμε σταματήσει και με μια βλαστήμια
απαίτησε να πληρώσω πρόστιμο
επειδή φέρθηκα σαν αγροίκος επιδρομέας
και κατέστρεψα όλο το αόρατο
εργοστάσιο ηλεκτροφωτισμού του Σύμπαντος.

Άκουσα τότε πίσω μου μια φωνή
να με ειδοποιεί να της κρατήσω το χέρι
και να τη φιλήσω στο στόμα γιατί
μ’ αγαπούσε κι αν την αγκάλιαζα με θάρρος
θα γλίτωνα όλη την ποινή.
«Ξέρω, ξέρω» είπα στο φίλο μου.

Παρ’ ολ’ αυτά περίμενα να μου βάλει πρόστιμο
και πήρα της γυναίκας το λαμπερό ένταλμα
(καθώς εκείνη ξέπλενε τη διαδρομή με δάκρυα),
μετά οδήγησα νά ’ρθω σε σένα πάνω στον άνεμο.
Δεν σου λέω για τον εφιάλτη
που μου συνέβη στην Κίνα.»

*Aπόδοση από τα αγγλικά: Κλεοπάτρα Λυμπέρη.

Πίνακας: Susan Jamesson


http://tokoskino.wordpress.com

/http://tokoskino.wordpress.com/2013/11/10/sylvia-plath-%CF%84%CE%BF-%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%BF-2/#respond.

 

Tags:

Image

Μαρίνα Τσβετάγιεβα, Βέρστια

Μαρίνα Τσβετάγιεβα, Βέρστια

 

Φοράς, γλυκέ μου, κουρέλια

Που ’ταν κάποτε σα σάρκα τρυφερή.

Όλα τα χάλασα, τα έσκισα —

Απέμειναν μόνον δυο φτερά.

.

Με τη μεγαλοπρέπειά σου ντύσε με,

Σώσε με κι ελέησόν με.

Και τα σάπια ράκη τα φτωχά

Στο ιεροφυλάκιο πήγαινέ τα.

13 Μαΐου 1918

.

Μαρίνα Τσβετάγιεβα, Βέρστια, σελ. 42,

μτφρ.: Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης, Εκδόσεις Ενδυμίων, 2013

.

Πίνακας: Εdite Grinberga

 

Tags:

Image

Τσαρλς Μπουκόφσκι, Ώστε θες να γίνεις συγγραφέας;

Τσαρλς Μπουκόφσκι, Ώστε Θες να Γίνεις Συγγραφέας;

Αν δεν βγαίνει από μέσα σου ορμητικά
σε πείσμα όλων,
μην το κάνεις.
Αν δε βγει απρόσκλητο
από την καρδιά κι απ’ το μυαλό σου κι απ’ το στόμα
κι απ’ τα σωθικά σου,
μην το κάνεις.
Αν κάθεσαι με τις ώρες
και κοιτάς την οθόνη του υπολογιστή σου
ή σκύβεις σαν καμπούρης πάνω από τη γραφομηχανή σου
ψάχνοντας βασανιστικά τις λέξεις,
μην το κάνεις.
Μην το κάνεις για τα λεφτά
Ή για τη δόξα,
Ασ’ το καλύτερα.
Αν το κάνεις γιατί νομίζεις πως θα σου φέρει
γυναίκες ή άντρες στο κρεβάτι σου,
μην το κάνεις.
Αν κάθεσαι εκεί πέρα και
γράφεις ξανά και ξανά τα ίδια και τα ίδια,
μην το κάνεις.
Αν ζορίζεσαι όταν σκέφτεσαι να το κάνεις,
τότε μην κάνεις.
Αν προσπαθείς να γράψεις όπως άλλος,
ξέχνα το.
Ασ’ το καλύτερα.
Αν περιμένεις να βγει μουγκρίζοντας από μέσα σου,
τότε περίμενε υπομονετικά.
Κι αν δεν βγει με βαθύ βρυχηθμό,
κάνε κάτι άλλο.
Αν πρέπει πρώτα να το διαβάσεις στη γυναίκα σου
ή στην γκόμενά σου ή στον γκόμενό σου
ή στους γονείς σου ή σε οποιονδήποτε άλλον,
δεν είσαι έτοιμος να γίνεις συγγραφέας.
Μην γίνεις σαν τόσους και τόσους γραφιάδες,
μην γίνεις σαν κι αυτούς τους μύριους
που αυτοαποκαλούνται συγγραφείς,
μην γίνεις κουτός και πληκτικός
και ξιπασμένος,
μην αφήνεις την αυταρέσκεια να σε κατασπαράξει.
Οι βιβλιοθήκες του κόσμου έχουν
πνιγεί στο χασμουρητό
με το σινάφι σου.
Μην προστεθείς κι εσύ σ’ αυτούς.
Μην το κάνεις.
Αν δεν εκτοξεύεται απ’ την ψυχή σου σαν πύραυλος,
Ασ’ το καλύτερα.
Καν’ το μονάχα αν νιώσεις ότι το να μην το κάνεις
Θα σε οδηγήσει στην τρέλα,
στην αυτοκτονία ή στο φόνο.
Αλλιώς, μην το κάνεις.
Αν δεν νιώσεις ότι ο ήλιος μέσα σου
σου καίει τα σπλάχνα,
μην το κάνεις.
Όταν έρθει στ’ αλήθεια η ώρα,
κι αν έχεις το χάρισμα,
θα συμβεί
από μόνο του
και θα συνεχίσει να συμβαίνει
ώσπου να πεθάνεις ή ώσπου να πεθάνει εκείνο.
Άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει.
Ποτέ δεν υπήρξε.

Τσαρλς Μπουκόφσκι, Ώστε Θες να Γίνεις Συγγραφέας;

(
Mτφρ.: Σώτη Τριανταφύλλου)/ Περιοδικό Ζενίθ

Πίνακας: Alberto Gálvez

.

.

 

 

Tags:

Image

Μαρίνα Τσβετάγιεβα, Διάλογος του Άμλετ με τη συνείδησή του

Μαρίνα Τσβετάγιεβα, Διάλογος του Άμλετ με τη συνείδησή του

http://samizdatproject.blogspot.gr/2013/02/blog-post_853.html

Στο βυθό είναι, με την ίλη
Και τα φύκια . . . Να κοιμηθεί πάνω τους
Πήγε, – μα ούτε κι εκεί έχει ύπνο!
Όμως εγώ την αγαπούσα,
Όπως σαράντα χιλιάδες αδέλφια
Ν’ αγαπήσουν δεν μπορούν!
– Άμλετ !
Στο βυθό είναι, με την ίλη:
Την ίλη! . . Κι η τελευταία στεφάνη
Ξεβράστηκε στους κορμούς της ακτής . . .
Όμως εγώ την αγαπούσα
Όπως σαράντα χιλιάδες . . .
– Λιγότερο
Όλοι μαζί απ’ ό,τι ένας εραστής.
Στον βυθό είναι, με την ίλη.
– Όμως την αγαπούσα –
Εγώ;;

Μετάφραση από τα ρωσικά : Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©

Φωτό: Lyse Marion

 

Tags: ,

Image

Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι, Μ’ όλη μου τη φωνή (1930 – απόσπασμα)

Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι, Μ' Όλη μου τη Φωνή (1930 – απόσπασμα)

.

Τα γραφτά μου κέρδος δεν μούφεραν ούτε ένα ρούβλι για μισό,
ούτε, βεβαίως, από μαόνι έπιπλα λεία.
Κ’ εξόν από φρεσκοπλυμένο ένα πουκάμισο,
λόγω τιμής δεν έχω τίποτ’ άλλο χρεία

Μετάφραση: Γιάννης Ρίτσος

http://www.sansimera.gr/biographies/248/2#ixzz2QS77Vihw

 

Tags: ,

Image

Zbigniew Herbert, Κότα

Zbigniew Herbert, Κότα

.

Η κότα είναι το καλύτερο παράδειγμα για το πού οδηγεί η μόνιμη συμβίωση με τους ανθρώπους. Έχει χάσει εντελώς την αλαφράδα και τη χάρη του πουλιού. Η ουρά της ξεπροβάλλει από τα πεταχτά της οπίσθια σαν πελώριο κακόγουστο καπέλο. Οι σπάνιες στιγμές έκστασης, όταν στέκεται στο ένα πόδι και σφαλίζει τα γουρλωμένα μάτια με μεμβρανώδη βλέφαρα, είναι εντυπωσιακά αηδιαστικές. Κι επιπροσθέτως, αυτή η παρωδία τραγουδιού, αυτές οι στριγγές ικεσίες πάνω από κάτι απερίγραπτο κωμικό: ένα στρογγυλό, λευκό, διάστικτο αυγό.
Η κότα φέρνει στο νου ορισμένους ποιητές.

Μτφρ.: Xάρης Βλαβιανός

Πίνακας: David Stoupakis

 

Tags: , ,

Image

Henri Michaux

.

Le manque, c’ est pour toi, le manque et l’ agressivité, ce pitieux semblant d’ audace

Η έλλειψη, είναι για σένα, η έλλειψη κι η επιθετικότητα, αυτό το θλιβερό υποκατάστατο της τόλμης.

Μτφρ.: Αργύρης Χιόνης

Πίνακας: Tim Walker

 

Tags: ,

Image

Anne Sexton, As It Was Written

Clary MASTENBROEK

Earth, earth,
riding your merry-go-round
toward extinction,
right to the roots,
thickening the oceans like gravy,
festering in your caves,
you are becoming a latrine.
Your trees are twisted chairs.
Your flowers moan at their mirrors,
and cry for a sun that doesn’t wear a mask.

Your clouds wear white,
trying to become nuns
and say novenas to the sky.
The sky is yellow with its jaundice,
and its veins spill into the rivers
where the fish kneel down
to swallow hair and goat’s eyes.

All in all, I’d say,
the world is strangling.
And I, in my bed each night,
listen to my twenty shoes
converse about it.
And the moon,
under its dark hood,
falls out of the sky each night,
with its hungry red mouth
to suck at my scars.

Anne Sexton

Πίνακας: Clary Mastenbroek

 

Tags: ,

Image

Paul Celan, Ακροτελεύτια μουσική

Paul Celan, Ακροτελεύτια μουσική

Κάποτε,
τότε τον άκουσα,
τότε ξέπλυνε τον κόσμο,
αθέατος, στο μάκρος της νύχτας,
αληθινά.

Μονάχος και ατελεύτητος,
εκμηδενιζόμενος,
να εκμηδενίζει.

Φως ήταν. Απελευθέρωση

μτφ: Μηνάς Δημάκης

 

Tags: ,

Image

Ζακ Πρεβέρ, Πώς να ζωγραφίσετε ένα πουλί

 

Ζωγραφίστε πρώτα ένα κλουβί
με μια πόρτα ανοιχτή
ζωγραφίστε μετά
κάτι όμορφο
κάτι απλό
κάτι ωραίο
κάτι χρήσιμο
για το πουλί
βάλτε έπειτα το μουσαμά απάνω σ’ ένα δέντρο
σ’ ένα κήπο
σ’ ένα πάρκο
ή σ’ ένα δάσος
κρυφτείτε πίσω από το δέντρο
χωρίς μιλιά
τελείως ακίνητοι…
Κάποτε το πουλί έρχεται γρήγορα
μα μπορεί και να περιμένει χρόνια
πριν τ’ αποφασίσει
Μην απογοητευτείτε
περιμένετε
περιμένετε αν χρειαστεί χρόνια ολόκληρα
το αν έρθει γρήγορα ή αργά το πουλί
δε θα ’χει καμιά σχέση
με την επιτυχία του πίνακα


Όταν φτάσει το πουλί
αν φτάσει
κρατήστε απόλυτη σιωπή
περιμένετε να μπει το πουλί στο κλουβί
κι όταν μπει
κλείστε απαλά την πόρτα με ένα πινέλο
μετά
σβήστε ένα ένα όλα τα σύρματα
προσέχοντας να μην αγγίξετε ούτε ένα φτερό του πουλιού
Ζωγραφίστε κατόπιν το δέντρο
διαλέγοντας το πιο ωραίο κλαδί του
για το πουλί
ζωγραφίστε ακόμη το πράσινο φύλλωμα και τη δροσιά του ανέμου
τη σκόνη του ήλιου
το σούρσιμο των ζώων στη χλόη μέσα στο κάμα του καλοκαιριού
και μετά περιμένετε το πουλί να τραγουδήσει
Αν δεν τραγουδά το πουλί
Είναι κακό σημάδι
σημάδι πως ο πίνακας είναι κακός
μ’ αν τραγουδά είναι καλό σημάδι
σημάδι πως μπορείτε να υπογράψετε
Τραβάτε λοιπόν πολύ απαλά
ένα φτερό απ’ το πουλί
και γράφετε τ’ όνομά σας σε μια γωνιά του πίνακα

http://www.lepreverre.com/fr/accueil/jacques-prevert.html

Φωτογραφία: Igor Morski

Ζακ Πρεβέρ : «Πώς να ζωγραφίσετε ένα πουλί»
Συλλογή «Paroles» (1945), μετάφραση: Δημήτρης Καλοκύρης.

 

Tags: ,