.
– Κοιμάται ο άνεμος ποτέ;
– Όχι. Μόνο κατεδαφίζεται.
– Έχει και φώτα ο άνεμος;
– Έχει μονάχα σωθικά, που φέγγουν από μέσα.
– Σβήνουν ποτέ τα σωθικά; Δεν σβήνουν.
Ούτε έχουν φαροφύλακες τα ερείπια
μήτε τα γερασμένα σώματα
κρυμμένους κήπους μινιατούρες
ν’ αναδυθούν απ’ την υδρία των παθών
τα βελουδένια αρώματα της νύχτας
να πεις θα πάω ένα πρωί, βρε αδερφέ
μια Κυριακή πρωί να τα επισκεφθώ
όπως θα πήγαινες να επισκεφθείς
παλαιοχριστιανικούς ναούς ή και μουσεία.
.
– Ούτε να πας, ούτε να δεις.
Και τι να δεις;
Τον άνεμο να σκουντουφλά πάνω σε λαμαρίνες
ή πέρα δώθε να κουνά κινέζικα φανάρια;
Ταντάλου, Δάμωνος, Σαπφούς
είναι ο Βαρδάρης μια παγόδα θαμπωμένη
με τα παλιά βεγγαλικά παραχωμένα
κάτω από φόρμες μαύρες σατινέ
μασίφ ανάσες, μασουράκια
άφαντο το «Μουλέν Ρουζ», το «Λαϊκόν»
μισολιωμένο χιόνι η «Tροπικάνα».
Κλείδωσαν πια τα πεζοδρόμια
ποτάμια ήταν και στέρεψαν
έξω από πόρτες δίχως χέρια.
.
– Τ’ ακούς; Βρυχάται ο καιρός.
– Υπερβολές!
Απλώς τραντάζει ο μετροπόντικας τις οροφές
κι οι κρεμασμένες λάμπες ξεσαλώνουν.
Μια νέα αρχή απ’ το σημείο μηδέν
απ’ το μηδέν ως την ακίνητη αρχή.
Ακίνητος κι ο βασιλιάς έφιππος στην πλατεία.
Καλπάζει ακίνητη η εποχή.
Σημειωτόν και προσοχή.
Ακίνητη.
Και μόνο τα γερασμένα σώματα
κινούνται στα χαλάσματα αναρχικά
και ξανανθίζουν.
.
Eυτυχία-Αλεξάνδρα Λουκίδου, από τη συλλογή Ο θυρωρός των ημερών, Κέδρος 2022
.
Αrtwork: Alexey Begak
.
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka
Ενύπνια Ψιχίων 