Σταυρούλα Α. Γάτσου, Εργαλεία πολέμου για τους αιχμάλωτους του έρωτα,
Εκδόσεις Σαιξπηρικόν, 2013
.
.
Παρουσίαση βιβλίου:
.
.
.
.
.
Tag Archives: Eλληνική ποίηση
Image
Σταυρούλα Α. Γάτσου, Εργαλεία πολέμου για τους αιχμάλωτους του έρωτα
Image
Bασίλης Λαλιώτης, Ο Φύλακας του Αγαμέμνονα και Τελικό Ποίημα (e-περιοδικό Ποιείν)
http://www.poiein.gr/archives/24507
Ο Φύλακας του Αγαμέμνονα
Σκυλίσια νύχτα κι αυτό το στρώμα δροσισμένο από φυγή ονείρων
κουράστηκα να περιμένω
παιδί ήμουνα κι ο χρόνος με ροκανίζει ανελέητα
μόνος μου άθλος μισός αιώνας κλεμμένος
του θανάτου στρατιώτης κι η μισή κυβέρνηση αστράτευτη
εκεί που γέμισε ο τόπος κλέφτες,
και πού στ’ αλήθεια ήταν κρυμμένο όλο αυτό το ερπετό
με βουλιμία ως εμετού καλλιεργημένη από πολιτικούς ηγέτες
και δημοσιογράφους, γουρούνια σπρώχνονται
γύρω από πεταμένα εκμαυλισμού χαρτονομίσματα,
το διπλανό ανθρωπάκι ανεβασμένο στα ικριώματα της εξουσίας
με μια νάυλον ψυχή σημαία, βαρέθηκα
πια να τους βλέπω εκπεσόντες των ποιητών τους
κραυγάζοντα λαρύγγια δικαιωμάτων χωρίς όριο
και να γυρίζουν κύκλους γύρω μου τ’ αστέρια
δυο τρωικούς πολέμους κράτησε το φαγοπότι
αποφοράς σπρωγμένων για τα ψίχουλα, ναι,
κι αυτό το βόδι να μου πατάει τη γλώσσα όσο
φιμώνοντας το σκυλολόι των δημοσιών ρητόρων
το εξ αρχής και παλαιόθεν ύβρης επακόλουθο
επίγραμμα ντροπή για την Ελλάδα άλλη μια φορά
να πω απλά: τα αφεντικά μου έπαιξαν και τώρα
είμαι εγώ που χάνω και πρέπει να πληρώσω.
*
*
.Τελικό Ποίημα
Ελλάδα μη γαμήσω το στοματικό σου στάδιο
φαγητό λόγια ξερατό και ποιήματα εκεί που
όλα καλούνε το καλάσνικωφ να κελαηδήσει
για να μας βγάλει απ’ την κατάρα της γραφής
με τη σοφία που η Μαρία λέει όταν της δείχνουν
τα ωραία γραφτά των παιδιών: Δώσαμε δώσαμε.
Δεν θέλω ποιήματα, δεν θ’ αφήσω ούτε λέξη να
έχουν τα παιδιά μου εμπόδιο στο μέλλον τους
παρά μονάχα έναν απλό κανόνα όπου η λέξη
θα έχει την αξία της δέσμευσης ή αλλιώς σιωπή
μακριά από τα στόματα, στα χέρια, στο κορμί
χέρια και πλάτη έχει ανάγκη το μέλλον του κόσμου
όχι αυτά τα γαμημένα λόγια μου τ΄ ανήμπορα
να δώσουν μια προοπτική αξιοπρέπειας στα ερχόμενα.
Μη με διαβάζετε λοιπόν, δεν έλειψαν τα λόγια
φύγετε από δω, μακριά, όχι με φαγητό και λόγια
ξερατά και ποιήματα, μα ένα ελάχιστο της πράξης
που επιτέλους στη ζωή αληθινά να τ’ ανασταίνει.
Ένας κατάδικος υπήρξα λέξεων προς ποιήματα
γι’ αυτό ζητάω από το μέλλον σας συγγνώμη.
Photos: Daria Pitak, Dorothea Lange
Image
.
Νίκος Σταμπάκης, Αφοσίωση (από τη συλλογή τα μυστήρια των δασών)
.
Όταν το μάτι αγάλματος π’ απαθανατίζει τον κολοσσό της Ρόδου
σε στάση προσοχής
Μπρος στο διάβα τριών παρθένων με ρόδια
Ραντίσει το βάθρο με δάκρυα και ξερό χαλάζι
Θα σου μηνύσω αγάπη μου καθώς ο ουρανός μηνύει στ’ αναστάσιμα
βεγγαλικά
Τη διαρκή του αφοσίωση
Καθώς και την τακτοποίηση εκκρεμότητος π’ αφορούσε το μέγεθος
κεραμιδιών
Θα σου μηνύσω μ’ εντεταλμένο δικολάβο
Την οριστική νίκη των ασμάτων μου απέναντι στα τρομερά κύμβαλα
του θανάτου
Την επικράτηση του υπερφυσικού βύσσινου απέναντι στις φαβορίτες π’
εστήριζαν κατακόμβες
Όπ’ αντηχεί αδιάκοπα η φράση «Τα πάντα είναι χαμένα,
»Χαμένα όπως φαντάρος σ’ εμποροπανήγυρη
»Χαμένα όπως αηδόνι στο σεντούκι
»Χαμένα όπως ρολόι μες σε πηγάδι
»Χαμένα όπως αστέρι σ’ έναν κουμπαρά
»Χαμένα όπως πυξίδα σε νεκροταφείο
»Χαμένα όπως φιλί μες σε βαγόνι
»Χαμένα όπως γραμματοκιβώτιο στην ομίχλη
»Χαμένα όπως ζαχαρωτό σε υπηρεσιακή τσάντα
»Χαμένα όπως μια γυναίκα μες σε σύννεφο από κιμωλία»
Κτλ.».
Νίκος Σταμπάκης, Αφοσίωση (από τη συλλογή τα μυστήρια των δασών), στον τόμο Το μπαούλο με τις μπίλιες, Εκδόσεις ΦαρφουλάςΠίνακας: Ione Rucquoi
.
.
.
Image
Αντώνης Φωστιέρης Κατοικίδιο δάσος
.
Στο δροσερό σαλόνι σας θροΐζει ένα δάσος
Αυτά τα έπιπλα που ακούτε ν’ ανασαίνουν
Φυλάνε ακόμα ενστικτώδη φτερωτά
Μες στα φυλλώματα. Κι αν τρίζουνε
Κάθε που μπαίνει νέος επισκέπτης
Θα ’ναι που νιώθουνε κρυμμένο το τσεκούρι
Να τροχίζεται. Σε ανώδυνο χαμόγελο
Αβροφροσύνης τούτη τη φορά.
Τις νύχτες αλαφιάζονται
Και το χοντρό τους νύχι από ρίζα
Χώνεται
Στο βράχο του τσιμέντου. Οι κλώνοι τους
Ρημάζουν τα ταβάνια – να οι ρωγμές
Του ξύλου που μουγκρίζει. Αφήστε τα∙
Κι αν το τικ τακ του σκουληκιού υποδύεται
Το χτύπο της καρδιάς τους
Αυτά ονειρεύονται το ηρωικό λαμπάδιασμα
Να ’ρθει επιτέλους να χωρίσει πνεύμα
Από κορμί
– Λάμψη και κάρβουνο.
Αντώνης Φωστιέρης, από τη συλλογή το Θα και το να του θανάτου, 1987
Artwork: Richard Tuschman
Image
Νικόλας Κάλας, Σκάκι
Ποιητές στη σκιά, Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2012
Πίνακας: Μike Worrall
.
.
.
.
Image
Tζένη-Φουντέα Σκλαβούνου, Γάλα σε σκόνη
.
Ο παρών χρόνος
Η παρελθούσα ζωή
Το μέλλον δήλον
Αν ξέραμε ότι πάντα ξέραμε…
Tζένη-Φουντέα Σκλαβούνου, Γάλα σε σκόνη, 44 χαϊκού με υστερόγραφο, Μανδραγόρας 2013
Πίνακας: Olga Akasi
Image
Ηλίας Τσέχος, Διάρκεια στην ποίηση
Hλίας Τσέχος, Τα πλήθη του ενός, Εκδόσεις Κουίντα, Αθήνα 2013
Photo: Jerry Uelsmann
.
.
Ιφιγένεια Σιαφάκα - Ifigeneia Siafaka